Petycja dotyczaca podjęcia prac legislacyjnych nad wprowadzeniem maksymalnych cen za metr kwadratowy nieruchomości
Szanowni Państwo,
W trybie...
Nie dajcie sobie tego wmówić
Do niedawna głównym wrogiem reform klimatycznych były korporacje, które przez lata blokowały je dezinformacją i...
Szare klocki, szklane klatki, depresyjne budynki niszczące ludzkiego ducha – krytykom architektury nowoczesnej nie brakuje...
W Polsce trwa uśmiechnięta czystka. A może nawet – kto wie? – aksamitna rabacja… Co prawda nie brak malkontentów,...
Znaczna część zachodniej lewicy tkwi w przeświadczeniu, że trzeba możliwie szybko dogadać się z Rosją. My ciągle powtarzamy, że to niemożliwe,...
Mariusz Urbanek: Wszechstronnie niewygodny Różewicz
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
Grupa wojskowych, na której czele stoi gen. Antonio Injai, przejęła 12 kwietnia władzę w kraju. Aresztowany został tymczasowy prezydent Raimundo Pereira, pełniący obowiązki głowy państwa po niedawnym zgonie prezydenta oraz były premier Carlos Domingos Gomes Junior, który 18 marca wygrał pierwszą turę wyborów prezydenckich uzyskując powyżej 49 proc. głosów. Obydwaj politycy należą do PAIGC.
Oficjalnym, podanym w oświadczeniu zamachowców, powodem dokonania puczu był protest przeciwko tajnemu porozumieniu z Angolą legalizującemu pobyt w Gwinei Bissau angolańskiej misji techniczno-wojskowej mającej pomóc w reformowaniu gwinejskiej armii. Zdaniem zamachowców miało to doprowadzić do zniszczenia sił zbrojnych Gwinei Bissau. Można jednak przypuszczać, że prawdziwym celem zamachu było niedopuszczenie do drugiej tury wyborów prezydenckich, podobnie jak to miało miejsce w przypadku niedawnego przewrotu wojskowego w Mali.
W historii niepodległej Gwinei Bissau jeszcze żaden prezydent nie sprawował władzy przez pełną kadencję. Wybrany w 1994 r. João Bernardo Vieira w 1998 r. został usunięty w wyniku puczu wojskowego. Również jego następca Kumba Yala został w 2003 r. pozbawiony władzy przez wojsko. Vieira, wybrany w 2005 r. ponownie na prezydenta, zginął w cztery lata później w wyniku ataku wojska na jego siedzibę. Wybrany w 2009 r. Malam Bacai Sanhá zmarł w styczniu br. przed upływem kadencji.
Przewrót wojskowy spotkał się ostrą reakcją na świecie. Rada Bezpieczeństwa ONZ potępiła zamach oraz wezwała do natychmiastowego przywrócenia rządów cywilnych. Również Sekretarz Generalny ONZ Ban Ki-mun wezwał do bezzwłocznego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich zatrzymanych i zapewnienia bezpieczeństwa ludności. Natychmiastowego powrotu do porządku konstytucyjnego oraz umożliwienia przeprowadzenia wyborów domaga się Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej ECOWAS. Podobne stanowisko zajął szef Komisji Unii Afrykańskiej Jean Ping, potępiając niekonstytucyjne przejęcie władzy oraz próbę zahamowania demokratycznego procesu w Gwinei Bissau.
Bolesław K. Jaszczuk
