Komentarze czytelników portalu lewica.pl
Komentarze czytelników portalu lewica.pl
Tak zdefioniowane pojecie wartości jest niebezpieczne, ponieważ toruje drogę do usprawiedliwienia zagłady. Skoro bowiem wartościowe jest to, co może niszczyć to np. wartościowe zpunktu widzenia hitlerowców były obozy zagłady, tak jak i dziś wartościowe z punktu widzenia buszystów są bombardowania ludności cywilnej w Iraku czy Afganistanie.
Wartościowy jest także snobizm, egoizm i egocentryzm liberalny, który zabrania organizowania się ludzi w społeczności i organizowania pomocy na rzecz niewydolnych życiowo. To właśnie filozofia liberalna podniosła egoizm (czyli życie kosztem innych, z krzywdą innych) do rangi cnoty.
W konsekwencji, tak zdefiniowana koncepcja wartości wdrożona w życie doprowadzi do wojny nuklearnej lub innej i unicestiwenia ludzkości, zgodnie z zasadą, skoro jest tyle nieszczęścia, to ukatrupmy wszystkich i zlikwidujmy ten padół łez. W ten sposób wyrządzimy największą przysługę człowiekowi od czasu jego zaistnienia. Tym samym zrealizuje się najwyższa wartość z punktu widzenia redukcji cierpienia....
Jeśli jednak na taką szeroką interpretację się nie zgodzimy, to od razu wyłania się problem; co jest dobre, a co jest złe i dlaczego jedno jest dobre, a inne jest złe oraz kto określa owy zakres a kto inny upoważnił tego kogoś do definiowania. Wreszcie, czy ten ktoś, kto upoważnił miał prawo to robić i na jakiej podstawie dał upoważnienie.
Widzimy, że umysł jest bezradny wobec takiej analizy a dobro i zło oraz poczucie sprawiedliwości mają charakter arbitralny i umowny zarazem.
Nie będę udawał jakiegoś szczególnego znawcy portalu Lewica.pl, gdyż zaglądam tu rzadko i raczej sporadycznie czytam zamieszczane tu teksty, ale w moim odczuciu esej Jerzego Drewnowskiego należy do najznamienitszych. W ostatnim czasie równie wiele radości dostarczyło mi niebanalne przypomnienie postaci Henryka Dembińskiego przez Jarosława Tomasiewicza w "Obywatelu". Nie będę też tu wymądrzał się, bo moim zdaniem tekst J.Drewnowskiego stanowi doskonałą i w pewien sposób zamkniętą całość. Dorzucę może jeszcze tylko przestrogę Andrzeja Grzegorczyka z pracy "Filozofia czasu próby": "Oczywiście, ludzie potrafią wznieść się na poziom intelektualny i mogą łączyć się i współdziałać w oparciu o rzeczywiście głęboko przeżyty zespołowo cel, oraz wspólne odczucie wartości. Często jednak owa podstawa prawdziwie intelektualna ulega z czasem zapomnieniu lub obumarciu, a zostają po niej tylko abstrakcyjne formuły, nie związane z rzeczywistą praktyką i służące wyłącznie jako elementy słownej identyfikacji. Gotowośc do krytycznej analizy treści intelektualnych wypowiadanych w programach lub ideologiach świadczy, że wypowiedzi te są naprawdę podstawą intelektualną świadomych działań, a nie tylko owym identyfikującym zapachem służącym do instynktownego odróżniania swoich od obcych". Uzupełniwszy esej Drewnowskiego tą przestrogą Grzegorczyka, włączam go do prywatnego katalogu tekstów, do których wracam wielokrotnie.
Bardzo rzeczowy, jasny i mądry tekst!