Komentarze czytelników portalu lewica.pl Komentarze czytelników portalu lewica.pl

Przejdź do menu

Komentowany tekst

IPN za dekomunizacją nazw miast

Komentarze czytelników

Dodaj komentarz

Jeśli jest to żart ... Danzing

to odpowiem żartownisiom w gębę za takie żarty

po robociarsku czy chłopsku.

Mieszkaniec , obywatel Gdańska ...
Ten żart obraża Moją Małą Ojczyznę i mnie Jej Obywatela.

autor: JJC, data nadania: 2018-04-02 01:02:10, suma postów tego autora: 1582

A Razemici na to

A partia starszego brata Adriana po czarnym proteście na 1 % tkwi,

autor: Cud2, data nadania: 2018-04-02 08:49:19, suma postów tego autora: 3207

z pewnych rzeczy się Koledzy nie żartuje



Np. obecnie z Polskości Gdańska
Nazwa Gdańsk świadczy o korzeniach Polskich tego miasta.

Fakt Gdańsk to było miasto hanzeatyckie gdzie panowała tolerancja ale ono było wspólne - szkockie, niemieckie, polskie, holenderskie, duńskie ...
https://www.gedanopedia.pl/?title=HANZA

Polecam też zapoznanie się z nazwą Gdańsk

http://www.solidarnosc.gda.pl/po-godzinach-z-s/na-koncu-jezyka/co-kryje-w-sobie-nazwa-gdansk-dlaczego-jest-taka-tajemnicza/

*** cytat
Najstarszy zapis Gyddanyzc występuje w pierwszej wersji Żywota Świętego Wojciecha z 999 roku. Zapis ten wiernie oddaje wymowę nazwy miasta w języku polskim w końcu X wieku. Jak pisał profesor Hubert Górnowicz z Uniwersytetu Gdańskiego, nazwę tę należy odczytać jako: Gъdaniesk lub Gъdańьsk. W X wieku w języku polskim były jeszcze – odziedziczone z języka prasłowiańskiego – półsamogłoski zwane jerami1), które z biegiem lat zaniknęły i ostatecznie mówiło się Gdańsk. W języku polskim od początku XI wieku nazwa miasta była wymawiana Gdańsk.

***

Przepraszam za moją nerwową agresywną reakcję w 1 poście ale Gdańsk to miasto obecnie polskie
z polską nazwą

autor: JJC, data nadania: 2018-04-02 23:21:35, suma postów tego autora: 1582

100 lat niepodległości

jak obchodzić w Gdańsku, ale też w Szczecinie, Wrocławiu, Olsztynie itd. Nasze dzieci nie zaufają rachunkom.

autor: Z.K. z OZB, data nadania: 2018-04-04 23:23:41, suma postów tego autora: 356

i stało się

ONR w Gdańsku i w Częstochowie
Z "quasi faszystowskimi flagami"

... Jak to możliwe?

Nie rozumiem bo moja Rodzina została wypędzona ze swojego domu w 1939 popychana kolbami przy wrzaskach...
Du Schweine Polen Raus...
Dziad mój wypędzony z Rodziną najpierw pod Radom potem trafił pod Toruń . Krótko później trafił na roboty a pod koniec wojny otarł się o obóz koncentracyjny
a tu przed wczoraj "pogrobowcy faszyzujący młodzieńcy"

W dniu 14.05.2018 grupki "Prawdziwych Polaków" zbezcześciły moją
Małą Ojczyznę Trójmiasto a konkretnie Gdańsk

"słowiańskimi faszystowskimi flagami"


Co na to PIS?
Jak długo PIS będzie tolerował "chory nacjonalizm" i szowinizm?

Co na to zwykła Polska Młodzież...?
Co to za Odrodzenie ... czytaj ONR https://www.onr.com.pl/ ?

Co na to w Gdańsku Arcybiskup Gocłowski i co na to w Częstochowie Episkopat Polski ?

Gdzie tu miłuj bliźniego ... ?

Sprawdźcie sami...
https://wiadomosci.onet.pl/kraj/sobotnie-uroczystosci-polskich-nacjonalistow/5rp9k3f

autor: jacekx, data nadania: 2018-04-16 02:30:57, suma postów tego autora: 3088

i te ich brygady

1. https://www.onr.com.pl/brygada-dolnoslaska/

2. https://www.onr.com.pl/brygada-kujawsko-pomorska/

3. https://www.onr.com.pl/brygada-lubelska/

4. https://www.onr.com.pl/brygada-lubuska/

5. https://www.onr.com.pl/brygada-lodzka/

6. https://www.onr.com.pl/brygada-mazowiecka/

7. https://www.onr.com.pl/brygada-malopolska/

8. https://www.onr.com.pl/brygada-opolska/

9. https://www.onr.com.pl/brygada-podkarpacka/

10. https://www.onr.com.pl/brygada-podlaska/

11. https://www.onr.com.pl/brygada-pomorska/

12. https://www.onr.com.pl/brygada-swietokrzyska/

13. https://www.onr.com.pl/brygada-warminsko-mazurska/

14. https://www.onr.com.pl/brygada-zachodniopomorska/

15. https://www.onr.com.pl/zagranica/


Czy to Polscy "nowi skauci" czy może miłujący bliźnich Polacy

... a może Republika Weimarska się kłania ?

https://pl.wikipedia.org/wiki/Republika_Weimarska





autor: jacekx, data nadania: 2018-04-16 03:02:59, suma postów tego autora: 3088

czy taki scenariusz nas czeka

jak koniec Republiki Weimarskiej

*** cytat z WIKI

W marcu 1930 z powodu różnic poglądów na kwestię niewielkiego zwiększenia składek na ubezpieczenie bezrobotnych rozpadła się koalicja kierowana przez socjaldemokratę Hermanna Müllera.

Prezydent Hindenburg mianował kanclerzem polityka centrum Heinricha Brüninga, który powołał rząd mniejszościowy, zależny od zaufania prezydenta. Do takiej decyzji doprowadził brak zdolnego do działania rządu, jak również niemożliwość osiągnięcia porozumienia przez partie. Sądzono jednak, że nie wyczerpano jeszcze wszystkich możliwości negocjacji.

Wymieniono ministrów z SPD, co wskazywało na oczekiwany przez prezydenta zwrot na prawo.

Heinrich Brüning pragnął uzdrowienia finansów państwa, w tym celu złożył projekt ustawy o gwarancjach finansowych, przy czym ustawa zawierała także specjalny podatek na rzecz gmin.

Wywołało to sprzeciw wśród partii, zwłaszcza SPD i DNVP, które to partie nie mogły zaakceptować odprowadzania podatku, i tym samym wspierania określonej grupy ludzi.

Druga część ustawy została odrzucona głosami SPD, KPD, NSDAP i niektórych posłów DNVP. W tej sytuacji rząd wprowadził ustawy z pominięciem Reichstagu w formie zarządzenia wyjątkowego w porozumieniu z prezydentem. Na wypadek odrzucenia przez parlament zarządzenia wyjątkowego, do czego, według konstytucji miał prawo, kanclerz miał w teczce dyspozycję rozwiązania parlamentu przygotowaną przez prezydenta.

Jednak parlament nie mógł zgodzić się na przyjęcie zarządzenia wyjątkowego, przez co został rozwiązany.

Nowe wybory odbyły się 14 września 1930 i dały narodowym socjalistom poważny wzrost – stali się drugą partią w parlamencie przechodząc z 2,6% (12 miejsc) na 18,3% głosów (107 miejsc). Koalicja zaczęła się rozmywać, a Reichstag stawał się coraz bardziej forum agitacji prawicowych i lewicowych przeciwników republiki.

Zaufanie do demokracji i republiki spadało w niepohamowanym tempie. Republikę obwiniano o doprowadzenie do złej sytuacji gospodarczej. Wołania o „silnego człowieka”, który doprowadzi Rzeszę do dawnej potęgi, były coraz głośniejsze.

Naprzeciw tym żądaniom wychodzili szczególnie narodowi socjaliści, którzy przy pomocy umiejętnej propagandy i skupieniu uwagi na osobie Hitlera sugerowali, że taki „silny człowiek” istnieje.

Potrafili pozyskiwać masy poprzez organizowanie olbrzymich imprez i stosowanie najnowszych technik walki wyborczej, np. konsekwentne odwoływanie się do emocji.

Ataki Hitlera kierowały się przeciwko wszystkiemu, co łączyło się z „układem weimarskim”: od systemu partyjnego, składającego się z wielu małych partii i odłamów po demokratyczno-parlamentarną podstawę ustroju.

Ale nie tylko prawica była coraz silniejsza. Przyjaźnie nastawieni do republiki socjaldemokraci, w przeciwieństwie do liberałów, nie tracili głosów.

Komunistyczna Partia Niemiec (KPD) zyskiwała za to poparcie i stawała się istotną siłą w parlamencie i na ulicy. Już od dawna walka toczona była nie tylko metodami politycznymi, niektóre wydarzenia nosiły wszelkie znamiona wojny domowej.

Poczynając od narodowych socjalistów, partie organizowały swoje siły bojowe, NSDAP:

Oddziały Szturmowe SA, Sztafety Ochronne SS, KPD: Czerwony Związek Bojowników Frontowych, ale także socjaldemokraci: Związek Republikańskich Żołnierzy Frontowych (zwany później Żelaznym Frontem).

Chaotyczne sceny przemocy dodawały narodowym socjalistom poparcia, mimo że często byli za nie odpowiedzialni, ale Hitler coraz częściej mógł wkraczać w bieg wydarzeń i przywracać porządek.

Aby ograniczyć wzrost poparcia skrajnych partii prawicowych, SPD w znacznym stopniu tolerowała oszczędnościowo-deflacyjną politykę Brüninga polegającą na redukcji wydatków socjalnych, która jednak w krótkiej perspektywie zaostrzyła jeszcze bardziej kryzys
polityczny.

11 listopada 1931 nacjonalistyczna prawica zjednoczyła się pod szyldem Frontu harzburskiego.

W odpowiedzi na to organizacje wierne republice utworzyły Front Żelazny.

Na rok 1932 wyznaczone były wybory prezydenta.

Charakterystyczne dla sytuacji w republice było to, że żaden z kandydatów, Thälmann, Hitler czy Hindenburg, nie był demokratą.


Partie środka, łącznie z SPD, popierały Hindenburga, aby zapobiec zwycięstwu Hitlera.

Brüning po zdelegalizowaniu SA i uchyleniu rozporządzenia o pomocy dla terenów na wschodzie (co było mocno krytykowane przez posiadaczy ziemskich, do których należał również Hindenburg), popadł w niełaskę u prezydenta.

Wybory prezydenckie w 1932 wygrał ponowie Paul von Hindenburg, jednak Hitler w pierwszej i drugiej turze zajął drugie miejsce.

*** koniec cytatu

Dalej wiemy co się stało...

Tylko mam pytanie czy Polacy i Polska oraz Węgry i Węgrzy
pójdą w ślady
Republiki Weimarskiej ?


Ponoć Historia Magistra Vitae Est...

autor: jacekx, data nadania: 2018-04-16 03:25:05, suma postów tego autora: 3088

Dodaj komentarz