Nie dajcie sobie tego wmówić
Do niedawna głównym wrogiem reform klimatycznych były korporacje, które przez lata blokowały je dezinformacją i...
Szare klocki, szklane klatki, depresyjne budynki niszczące ludzkiego ducha – krytykom architektury nowoczesnej nie brakuje...
W Polsce trwa uśmiechnięta czystka. A może nawet – kto wie? – aksamitna rabacja… Co prawda nie brak malkontentów,...
Znaczna część zachodniej lewicy tkwi w przeświadczeniu, że trzeba możliwie szybko dogadać się z Rosją. My ciągle powtarzamy, że to niemożliwe,...
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Tomasz Kozak: Na pohybel wielonarodowym wampirom. Jakiej popkultury potrzebuje lewica
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
Protestowało kilkanaście osób, głównie matki dzieci niepełnosprawnych, niektóre z nich, z powodu braku możliwości zorganizowania opieki na czas protestu, przybyły wraz z dziećmi. W proteście uczestniczyły także m.in. przedstawicielki stowarzyszenia "Mam Przyszłość" i Henryk Szczepański (administrator portalu dzięki któremu rodzice wzajemnie się informują, integrują i organizują). Protestujący przybyli z różnych części kraju, w tym Torunia, Bydgoszczy i Puław.
Jako główne powody protestu demonstrujący podali chęć przypomnienia o trudnej sytuacji rodzin niepełnosprawnych dzieci, a także gniew z powodu tego, że pod koniec lutego nie doszło do zapowiedzianego spotkania z przedstawicielstwem rodzin, podczas którego MPiPS miał przedstawić wstępne propozycje programowe, jeśli chodzi o uregulowanie i poprawę sytuacji tej grupy społecznej.
Protest trwał kilka godzin. Do manifestujących wyszedł Minister Pracy i Polityki Społecznej, Władysław Kosiniak-Kamysz oraz przedstawiciele biura Marszałek Ewy Kopacz, którzy zobowiązali się w ciągu dwóch tygodni zorganizować spotkanie z delegacją rodziców, podczas której skonsultowano by z nimi projekt wieloletniego programu na rzecz tej grupy. Wyszli też przedstawiciele biura klubu Solidarnej Polski, której przedstawiciele zobowiązali się, że w najbliższym czasie zaproponują projekt ustawy na rzecz rodzin dzieci niepełnosprawnych. Nie obyło się bez przepychanek i słownych utarczek z policją i ochroną, którzy nie chcieli pozwolić na protest przed wyjściem do Sejmu oraz na przekazani petycji Marszałek Sejmu. Mimo początkowych problemów petycja została przekazana i delegacja w asyście straży marszałkowskiej musiała opuścić budynek.
W tej chwili osoby niepełnosprawne oraz ich opiekunowie mogą liczyć na:
- 153 złotych zasiłku pielęgnacyjnego na dziecko,
- 620 złotych dla opiekuna (pod warunkiem, że nie pracuje i nie ma żadnego dochodu z pracy).
- 570 złotych renty socjalnej dla niepełnosprawnego powyżej 18 roku życia (jeżeli niepełnosprawność powstała przed ukończeniem 18 roku życia lub przed ukończeniem 26 roku życia jeżeli osoba nadal pobierała naukę)
Opiekunowie osób niepełnosprawnych domagają się podniesienia wysokości świadczenia, uzawodowienia opieki (traktowanie jej jako pracy), stosownego wynagrodzenia a także poszerzenie zabezpieczenia społecznego tej grupy i ich dzieci (np. prawo do renty rodzinnej).
Marcelina Zawisza
Rafał Bakalarczyk
