Rozczarowanie i niepokój ( list do Ministerstwa)
2013-10-17 15:14:45
Poniżej oświadczenie, który na prośbę przedstawicieli wykluczonych opiekunów osób niepełnosprawnych napisałem w celu skierowania
go do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.Czekaliśmy z jego wysłaniem, licząc
że kolejne dni przyniosą informacje i być może
uczynią ów list zbędnym. Niestety mimo mijających kolejnych dni wciąż ludzie ci - mimo usilnych
prób zdobycia wiedzy - pozostają wciąż zdezorientowani jeśli chodzi o ich socjalną sytuację w najbliższej przyszłości, stąd uznaliśmy że konieczne wyrażenie niepokojów i nastrojów w tej grupie jak i - miejmy nadzieję - ponaglenie władz do podjęcia stosownych działań. Dziś opiekunowie będą wysłać ów komunikat zarówno do organów władzy jak i aktorów sfery publicznej z nadzieją na zainteresowanie swoją sprawą szerszego spektrum społecznego. Poniżej zamieszczam ów tekst ( w nieco zmienionej formie)
:


Rozczarowanie opiekunów

Wykluczeni Opiekunowie Niepełnosprawnych Osób Dorosłych wyrażają niepokój i rozczarowanie postawą rządu po spotkaniu z przedstawicielami Rządu u Pani Marszałek Ewy Kopacz jakie odbyło się dnia 8 października br.
O ile z nadzieją przyjmujemy zapowiedź przywrócenia od stycznia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla tzw. wykluczonych opiekunów, o tyle nasze niezadowolenie budzi fakt, że do tego czasu ( tj. do końca 2013 roku) Rząd nie ma do zaproponowania tej grupie – w świetle naszej obecnej - żadnego konkretnego programu, który chroniłby ją przed wykluczeniem. Nasza gorycz jest tym większa, że przebieg spotkania sugerował bardziej aktywne działania Rządu w tej sprawie.

Przypomnijmy, podczas spotkania padła ze strony Podsekretarz Stanu Pani Elżbiety Seredyn propozycja przyznania za pośrednictwem ośrodków pomocy społecznej zasiłków celowych dla poszkodowanych opiekunów. Z tego co zrozumieliśmy my – opiekunowie, a także obecny na spotkaniu Poseł Solidarnej Polski Arkadiusz Mularczyk, kwota wsparcia miałaby wynosić około 400 złotych miesięcznie do końca roku ( a więc łącznie 1200 złotych do końca roku). Taka też informacja trafiła do obiegu medialnego i opinii publicznej, między innymi za sprawą konferencji prasowej jaką z udziałem samych opiekunów zorganizował klub Solidarna Polska.
Uruchomieniu procesu realizacji powyższych zapowiedzi miał służyć komunikat skierowany do ośrodków pomocy społecznej, który zobowiązała się wysłać Pani Seredyn następnego dnia po spotkaniu, a jego treść przesłać do wglądu reprezentacji opiekunów.
Po zapoznaniu się z treścią ministerialnego listu do wojewodów za pośrednictwem których trafił on następnie do ośrodków pomocy społecznej, chcielibyśmy stanowczo wskazać nieadekwatność jego przesłania i formy do potrzeb wykluczonych opiekunów, które są bardzo pilne, a ich niezaspokojenie skutkuje pogłębieniem wykluczenia i ludzkimi dramatami.

Po pierwsze, list ma formę prośby, więc nie wydaje się w żaden sposób wiążący dla organów wypłacających świadczenia. W opinii opiekunów jest to zbyt słaby instrument by zagwarantować opiekunom możliwość otrzymania wsparcia.

Po drugie z listu nie wynika, że na ten cel ośrodki pomocy społecznej otrzymają dodatkowe środki z budżetu, co rodzi poważne obawy czy ośrodki znajdą środki by wypłacić świadczenia, zwłaszcza w ostatnim kwartale roku, gdy fundusze celowe są przeznaczane na zaspokojenie najbardziej elementarnych potrzeb( np. opał, który może chronić najuboższych przed zamarznięciem) osób obecnie korzystających z pomocy społecznej.

Po trzecie, w liście nie padają żadne zalecenia, a tym bardziej wyrazy zobowiązania ośrodków do tego by miesięczna kwota na najbliższy czas wynosiła 400 złotych. W liście nie ma podanej jakiejkolwiek kwoty, co rodzi ryzyko, że nawet jeśli ów zasiłek byłby w poszczególnych sytuacjach przyznany, będzie on bardzo niskiej wysokości, nieprzekraczającej kilkudziesięciu złotych.

Po czwarte, zasiłek celowy jest zasadniczo świadczeniem zależnym od dochodu, a stosowanym w nim kryterium jest ustawowa stopa ubóstwa. Warto zwrócić uwagę, że próg ów jest jeszcze niższy niż próg dochodowy uprawniający do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Skoro wykluczeni opiekunowie w dużej części nie otrzymali owego specjalnego zasiłku opiekuńczego właśnie ze względu na przekroczenie podwyższonego progu dochodowego dla świadczeń rodzinnych, tym bardziej przekroczą próg uprawniający do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, czyli ową ustawą linię ubóstwa. Jest zatem ryzyko, że grupa docelowa po prostu nie będzie się kwalifikowała do otrzymania owego zasiłku celowego. A w obliczu wspomnianych wyżej niedoborów środków, którymi dysponują ośrodki pomocy społecznej niewielkie są szanse by organy te skłonne były na dużą skalę przeznaczać specjalnego zasiłki celowe (bez względu na dochód osób się o nie ubiegających) których stosowanie jest raczej sytuacją sporadyczną niż powszechną.

Oczekiwania

Oczekiwalibyśmy innego podejścia ze strony Rządu do naszej sprawy. Nasze oczekiwania w tej materii chcielibyśmy streścić w następujących punktach:

1.Chcielibyśmy mieć gwarancje, że zasiłek celowy zostanie przekazany opiekunom, którzy utracili prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, a realnie sprawują opiekę i wymagają wsparcia. Stąd w liście oczekiwalibyśmy silniejszego sygnału by nie brać pod uwagę kryterium dochodowego, zwłaszcza tak niskiego kryterium jak ustawowa linia ubóstwa.

2.Chcielibyśmy wiedzieć czy są odpowiednie środki na realizację przez ośrodki pomocy społecznej owej prośby czemu mogłoby służyć przeznaczenie na ten cel dotacji celowej z budżetu

3.W naszej opinii sam list napisany w formie prośby jest za słabym źródłem motywacji dla organów wypłacających świadczenia, a zatem oczekiwalibyśmy odgórnego komunikatu, który miałby szansę okazać się bardziej wiążący i skuteczny.

4.Chcielibyśmy też aby komunikaty kształtujące uprawnienia opiekunów były udostępnianie publiczne tak aby opiekunowie jak i podmioty wypłacające im świadczenia wiedziały jak funkcjonować wedle nowych zasad.
Prosilibyśmy o pilne i szczegółowe odniesienie się do powyższych postulatów.


Brak informacji na temat zabezpieczenia socjalnego dorosłych niepełnosprawnych i ich opiekunów jest naszym zdaniem niedopuszczalny, w sytuacji gdy mamy do czynienia z niepewną o jutro grupą społeczną, żyjącą w warunkach zarówno wykluczenia jak i niestabilności.

Nasze zaniepokojenie wywołały także wyniki porannego głosowania z dnia 10 października br w sprawie wniosku klubu Solidarna Polska o uzupełnienie dziennego porządku obrad sejmowych o punkt: Informacje Prezesa Rady Ministrów na temat sytuacji opiekunów osób niepełnosprawnych. Źródłem naszego niepokoju jest zarówno fakt, że wniosek został odrzucony jak i to, że przeciwko jego przyjęciu głosowała sama Pani Marszałek Kopacz, która w naszych oczach miała uchodzić za patrona i gwaranta dalszego rozwoju działań legislacyjnych na rzecz opiekunów osób niepełnosprawnych.

Chcieliśmy przy okazji poinformować, że uczestniczący w dotychczasowych działaniach opiekunowie dorosłych osób niepełnosprawnych powołali grupę przedstawicielską, która chciałaby być informowana o prowadzonych działaniach jak i móc mieć na nie pośredni wpływ, uczestnicząc w systematycznych konsultacjach. Słowa jakie padły podczas spotkania ze strony Pani Marszałek Kopacz a także Pani Podsekretarz Seredyn odczytaliśmy pierwotnie jako aprobatę do stworzenia zespołu, złożonego z przedstawicieli Rządu jak i strony społecznej ( samych opiekunów i osób ich wspierających) który kontynuowałby wspólnie dalsze prace nad poprawą losu opiekunów.
Obok publicznego komunikatu we wskazanych w naszym piśmie sprawach, liczylibyśmy na odpowiedź skierowaną także do wiadomości następujących reprezentantów ruchu rodzin niepełnosprawnych osób dorosłych

Dla pozbawionych środków do życia ludzi jest to naprawdę bardzo ważna i pilna sprawa.



Rafał Bakalarczyk, 12.10.2013


poprzedninastępny komentarze