OŚWIADCZENIE w związku z próbami oczernienia SDPL przez kilku byłych działaczy



Osoby, które wczoraj odeszły z SDPL, wcześniej walczyły o przejęcie władzy w partii i chciały ją skierować – wraz z pokaźną subwencją – w objęcia SLD. Teraz po opuszczeniu szeregów naszej partii osoby te zaczęły stosować „czarny PR” wobec swojej byłej partii i przekazały niektórym mediom materiały mające ujawniać rzekome nieprawidłowości w funkcjonowaniu partii.



1. Rozpowszechniane przez jedną ze stacji telewizyjnych nagrania rozmowy pomiędzy dwoma członkami partii nie zawierają żadnych sensacji, a tym bardziej nie mówią o żadnych nieprawidłowościach. Jeden z działaczy partii przypomina drugiemu o udziale w wyborach, czyli wysłaniu pocztą koperty z oddanym głosem. Ewentualnie oferuje pomoc w zawiezieniu koperty na pocztę i wrzuceniu jej do skrzynki. Jest to etatowy pracownik partii, opłacany przez zarząd krajowy (a nie przez kol. Filemonowicza), który wykonuje swoje obowiązki. Gdzie tu sensacja? Nie ma w tym nagraniu dowodów na żadne nieprawidłowości w SDPL. Godne potępienia może być tylko potajemne nagrywanie członków partii.



2. Istotnym elementem całej sytuacji jest moment, w którym pojawiły się rzekomo sensacyjne nagrania. Procedura wyborcza przewidywała, że każdy członek partii mógł po zakończeniu I tury wyborów składać protesty wyborcze do Krajowego Sądu Partyjnego SDPL. Do Sądu wpłynęło 8 protestów, jednak żaden z nich nie dotyczył ujawnionych teraz nagrań. Sąd partyjny uznając część zgłoszonych uwag za zasadne, stwierdził jednak, że nie miały one wpływu na ostateczny wynik I tury wyborów i uznał wybory za ważne.



Gdy jeden z dwóch kandydatów, który przeszedł do II tury wyborów, zorientował się, że jego koncepcja zaprowadzenia SDPL do SLD nie ma szans na realizację, a on sam nie ma większych szans na zwycięstwo w wyborach, po dwóch(!) miesiącach „wyciągnięto” rzekomo skandaliczne nagrania. Dlaczego nie zgłoszono tych nagrań do Krajowego Sądu Partyjnego SDPL, który w merytoryczny sposób odniósłby się do zawartych w nim treści?

Odpowiedź jest jasna - bo wtedy nie byłoby szans na atak z zaskoczenia.



3. Warto również podkreślić, że jako jeden z powodów odejścia z SDPL trójki posłów, podaje się „wyrzucanie ludzi z partii”. W ostatnim półroczu decyzją Krajowego Sądu Partyjnego zostały usunięte z SDPL dwie osoby: radny, który w jednym z województw bez zgody partii przystąpił do Klubu Radnych PO oraz osoba, której prokuratura postawiła zarzuty korupcyjne.



4. Należy również stwierdzić, że przeciwko osobie, która – wg jednej ze stacji telewizyjnych – ujawniła rzekomo sensacyjne nagrania, był skierowany do sądu partyjnego wniosek kilku śląskich działaczy o pozbawienie tej osoby członkostwa w partii za działanie na szkodę SDPL (m.in. nie stosowanie się do uchwał władz krajowych).



Odchodzenie ludzi z partii jest zawsze sytuacją nieprzyjemną i bolesną. Jednak w świetle metod stosowanych przez byłych już działaczy SDPL (nagrywanie, czarny PR, etc.) trzeba podkreślić, że wczorajszą rezygnację z członkostwa w SDPL trójki posłów i prawdopodobnie jeszcze kilkunastu czy kilkudziesięciu innych osób, należy uznać za zdarzenie pozytywne. Ci ludzie faktycznie nie pasowali do Socjaldemokracji Polskiej.



Bartosz Dominiak - p.o. przewodniczącego SDPL

Sebastian Kozłowski - przewodniczący Sądu Partyjnego SDPL