No więc Razem teraz faktycznie jest już osobno. Połowa parlamentarzystek wyszła z partii. Oświadczenie w tej sprawie opublikowała Magdalena...
Na początku lat 60. Portugalia była ostatnim z wielkich kolonialnych imperiów, które opierało się falom dekolonizacji, a jej imperium obejmowało...
W niedzielę 22 września odbyły się wybory do parlamentu (landtagu) w niemieckim kraju związkowym Brandenburgia. Są to trzecie wybory do landtagów w...
Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Tomasz S. Markiewka: Nierówności po polsku - liczby już znamy, teraz przemówmy do wyo
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
O różnicy tej mogliśmy się przekonać, gdy posłanka Senyszyn stała się przedmiotem moralnego szantażu środowisk prawicowych po jej wypowiedzi na Paradzie Równości. Senyszyn sparafrzowała słowa papieża Jana Pawła II, wyraziła nadzieję, że manifestacja zmieni oblicze polskiej ziemi. Oburzeniu i obrzydzeniu nie było końca. Obrzydzeni i oburzeni byli prawicowi politycy, niezależni publicyści, bezstronni naukowcy i profesjonalni dziennikarze.
Strategia Joanny Senyszyn, która nie obrażając nikogo, wykorzystała wątki religijne, aby spożytkować je w walce o prawa osób homoseksualnych przypomina działanie drag queen. Drag queen naśladując kobiecy ubiór stara się pokazać jego niekonieczność i uwolnić jednostki od gorsetu oczywistości, jakie nakłada na nie kultura. Podobnie Senyszyn naśladując język Kościoła chciała złamać monopol na wizję Polski. Wykorzystanie znanego motywu miało uwolnić od jego przytłaczającej mocy.
Innego typu naśladownictwo zademonstrował Wojciech Olejniczak. Wydane przez biuro prasowe jego partii oświadczenie to zwykły konformizm. SLD, dystansując się od Senyszyn i dając tym dodatkowe argumenty krytykom, pokazało swą najgorszą twarz pragmatyków niezdolnych do wystąpienia przeciw dominującym schematom myślenia o rzeczywistości i przestraszonych statystów zawsze gotowych na przepraszanie prawicy.
Olejniczak najwyraźniej nie bierze poważnie swych deklaracji o koniecznych zmianach w SLD, bo od nowych treści wydaje się woleć sprawdzone schematy.
Maciej Gdula
Tekst pochodzi z "Krytyki Politycznej" - www.krytykapolityczna.pl
