Projekcja "Niedowierzania" i panel dyskusyjny

[2004-09-10 09:57:30]

Wczoraj w warszawskiej siedzibie "Gazety Wyborczej" (ul. Czerska 8/10), z inicjatywy Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, odbyła się prezentacja filmu "Niedowierzanie" Andrieja Niekrasowa, połączona z dyskują pt. "Wojna w Czeczenii a przyszłość Rosji". Wzięli w niej udział: reżyser filmu Andriej Niekrasow, historyk z Polskiej Akademii Nauk dr hab. Włodzimierz Marciniak, przedstawiciel Parlamentu Czeczeńskiego Akhjad Idigow, dziennikarz rosyjskiej gazety "Argumenty i Fakty" Władimir Blinkow, poseł PiSu Mariusz Kamiński i przedstawiciel rosyjskiej telewizji NTV Ihar Bialiayeu. Dyskusję moderował historyk i członek Komitetu Helsińskiego prof. Andrzej Paczkowski.

Film "Niedowierzanie" dotyczy zamachu bombowego na blok mieszkalny, jaki miał miejsce 9 września 1999 r. w Moskwie. Zamach pokazany jest z perspektywy dwóch rosyjskich sióstr Tatiany i Aliony, które straciły w nim matkę. Aliona musiała pogodzić się także ze śmiercią swojego chłopaka Siergieja, od tej pory ma kłopoty w relacjach z mężczyznami i snem. Poznajemy dziennikarza CNN, który umożliwił siostrom kontakt, ich zaangażowanego prawnika, kaukaską rodzinę sióstr, a nawet Czeczena, który został "wrobiony" w zamach. Przesłanie filmu to diagnoza, że za zamachem nie stał czeczeński ruch oporu, ale rosyjskie władze. Mógł on zostać dokonany rękami Czeczenów, ale sterowanych przez Federalną Służbę Bezpieczeństwa (FSB). Dowodów na to jest sporo. Przede wszystkim seria zamachów, przypisywanych Czeczenom, jakie nawiedziły wtedy Rosję potrzebna była Kremlowi, aby rozpocząć wojnę z Czeczenią. Dzięki niej Jelcyn miał odzyskać poparcie utracone wskutek afery gospodarczej z pieniędzmi, które zniknęły z kont. Miała ona wypromować też nowego premiera Putina, który skutecznie pomógł Jelcynowi nieodpowiedzieć za malwersacje finansowe. Faktycznie obaj odzyskali dzięki niej zaufanie. Kolejnym dowodem jest to, że już w kilka dni po wybuchu buldożery zaorały cały teren rumowiska, zupełnie jakby KGB nie chciało znaleźć dowodów w sprawie (to dzieci, a nie KGB znalały pojemnik z bronią). Poseł Dumy Yushkin, który chciał zająć się śledztwem dotyczącym zamachów został zabity. Trójka Czeczenów powiązanych z FSB, którzy najlepiej odpowidali rysopisom sporządzonym przez świadków bez przeskód wyjechali z Rosji. Jeden z nich wkrótce zginął na Malcie. Najważniejszym dowodem jest jednak to, co stało się w Riazaniu. Tam także pod blok mieszkalny podłożona została w 1999 r. bomba, którą unieszkodliwiono na skutek interwencji mieszkańców. Kiedy jednak okazało się, że bombę podłożyli ludzie z FSB, ogłoszono, że były to ćwiczenia. Nikt z ewakuowanych mieszkańców bloku w to nie uwierzył, ta bomba była tam naprawdę.

Dyskuja panelowa dotyczyła w całości zamachu w Biesłanie. Zgromadzeni uczcili minutą ciszy ofiary tego bestialskiego mordu. Reżyser Andriej Niekrasow podkreślił, że przewódcy czeczeńskiego ruchu oporu, Maschadow i Zakajew, odżegnują się od tego ataku i nie ma podstaw, aby im nie wierzyć. W mentalności Czeczenów tkwi duma z oporu, także chwaliliby się takim działaniem. Podobnie jak w przypadku zamachu z Moskwy czeczeński ruch oporu nie miał żadego interesu w tym, aby atakować cywili. Gdyby uderzył w oficjeli, wojsko, co jest w ogóle bardziej logiczne, na pewno nie przysporzyłby sobie tylu wrogów, co atakiem na bezbronne dzieci. Mariusz Kamiński wyraził zaś opinię, że Rosja się militaryzuje i faszyzuje. Czeczeńcy ukazywani są znowu jego główny wróg, po to, aby przysporzyć władzom popularości. Dzięki przypisaniu zamachu w Biesłanie Czeczenom Putin może nie dopuszczać pytań i wątpliwości dotyczących łamania praw człowieka przez rosyjskie wojsko i policję, jakie codziennie ma miejsce w Groznym i okolicach.

Kamil Lirski

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Piotr Ikonowicz: Jestem przerażony

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Projekcja "Niedowierzania" i panel dyskusyjny

lewica.pl w telefonie

29 listopada: