Kanada: Zwycięstwo konserwatystów; dobry wynik NDP
[2011-05-03 15:56:08]
Wielkim wygranym wyborów jest także socjaldemokratyczna Nowa Partia Demokratyczna (New Democratic Party/Nouveau Parti démocratique). Ugrupowanie, na którego czele stoi Jack Layton, zdobyło poparcie 4 milionów 489 tysięcy 558 Kanadyjczyków (30,6 proc.), co dało mu 102 miejsca i pozwoliło zastąpić na miejscu głównej siły opozycyjnej Liberalną Partię Kanady (Liberal Party of Canada/Parti libéral du Canada), na którą zagłosowało 2 miliony 766 tysięcy 241 osób (18,9 proc.), co dało jej zaledwie 34 miejsca. W parlamencie znaleźli się również przedstawiciele lewicowo-nacjonalistycznego Bloku Quebeckiego (Bloc québécois), reprezentującego mieszkańców francuskojęzycznej prowincji Quebec, na który głos oddało 889 tysięcy 413 osób (6,1 proc.), co pozwoliło na zdobycie zalewie 4 deputowanych. Swoją przedstawicielkę do Izby Gminy (House of Commons/Chambre des communes) wprowadzi także po raz pierwszy Partia Zielonych Kanady (Green Party of Canada/Parti vert du Canada) wsparta przez 571 tysięcy 907 Kanadyjczyków czyli 3,9 proc. Do parlamentu nie wejdzie żaden deputowany niezależny (independent) i bez przynależności (no affiliation); zdobyli oni odpowiednio 63 tysiące 274 (0,4 proc.) i 9 tysięcy 391 głosów (0,1 proc.). Wynik 0,1 proc. zdobyły także Partia Chrześcijańskiego Dziedzictwa Kanady (Christian Heritage Party of Canada/Parti de l'héritage chrétien du Canada) - 19 tysięcy 153 głosy oraz Komunistyczna Partia Kanady (Marksistowsko-Leninowska) (Communist Party of Canada (Marxist–Leninist)/Parti communiste du Canada (marxiste-léniniste)) - 10 tysięcy 46 głosów. Poniżej 0,1 proc. otrzymały: Libertariańska Partia Kanady (Libertarian Party of Canada/Parti libertarien du Canada), centroprawicowa Postępowa Partia Kanady (Progressive Canadian Party/Parti progressiste canadien), "partia-żart" Partia Nosorożca (Rhinoceros Party/Parti Rhinocéros), Partia Piratów Kanady (Pirate Party of Canada/Parti pirate du Canada), Komunistyczna Partia Kanady (Communist Party of Canada/Parti communiste du Canada), lewicowo-nacjonalistyczna Kanadyjska Partia Akcji (Canadian Action Party/Parti action canadienne), Partia Marihuany (Marijuana Party/Parti de Marijuana), Sojusz na rzecz Zwierząt/Ekologiczni Wyborcy (Animal Alliance/Environment Voters), prawicowi separatyści z Partii Zachodniego Bloku (Western Block Party), centrowa Zjednoczona Partia Kanady (United Party of Canada) i reprezentująca rdzennych mieszkańców Narodowa Partia Pierwszych Ludów Kanady (First Peoples National Party of Canada). Layton, przemawiając w Toronto po zakończonych wyborach, powiedział, że jest wiosna i zaczyna się nowy rozdział. Kanadyjczycy zwrócili się do nas, byśmy przejęli więcej odpowiedzialności - mówił lider opozycji. Zapowiedział, że jego partia będzie pracować w parlamencie, by nie zawieść tych nadziei i obiecał, że będzie przeciwstawiać się rządowi, jeśli ten zejdzie z właściwej drogi. Z kolei przywódca liberałów, którzy są największymi przegranymi wyborów, Michael Ignatieff mówił w przemówieniu transmitowanym przez telewizję CBC, że demokracja udziela trudnych lekcji i przyjął swoją odpowiedzialność za wynik partii. Podkreślił jednak, że nadal widzi potrzebę istnienia na kanadyjskiej scenie politycznej partii centrowej. Przewodniczący innej partii, której bardzo wiele głosów odebrała NDP, Bloku Quebeckiego (w poprzednim parlamencie ugrpowanie miało 47 miejsc), Gilles Duceppe, przyznał w przemówieniu, że mieszkańcy Quebecu postanowili spróbować czegoś nowego i zapowiedział ustąpienie ze stanowiska. Do obecnych wyborów doszło po tym, jak 25 marca głosami partii opozycyjnych - liberałów, NDP i BQ - kanadyjski parlament uchwalił wotum nieufności dla konserwatywnego rządu Harpera. Po raz pierwszy w historii Kanady jako państwa, czyli od 1867 roku, przyczyną wotum nieufności było uznanie, że rząd lekceważy parlament. Mniejszościowy rząd konserwatystów rządził od 2006 roku. Zdaniem wielu komentatorów zwycięstwo konserwatyści zawdzięczają w dużej części emigrantom, określanym jako "nowi Kanadyjczycy" ("new Canadians"), którzy do tej pory głosowali w większości na Partię Liberalną. |
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Manichejczycy i hipsterzy
- Pod prąd!: Spowiedź Millera
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Wolność wilków oznacza śmierć owiec
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Czy Indie uprawiają terroryzm ?
- Blog Radosława S. Czarneckiego: III-cia świątynia - tykająca bomba religijnego fundamentalizmu
- 76 LAT KATASTROFY - ZATRZYMAĆ LUDOBÓJSTWO W STREFIE GAZY!
- Warszawa, plac Zamkowy
- 12 maja (niedziela), godz. 13.00
- Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
- Przyjdź na Weekend Antykapitalizmu 2024 – 24-26 maja w Warszawie
- Warszawa, ul. Długa 29, I piętro, sala 116 (blisko stacji metra Ratusz)
- 24-26 maja
- Poszukuję
- Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
- Historia Czerwona
- Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
- Szukam książki
- Poszukuję książek
- "PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
- Lca
14 maja:
1771 - W Newtown urodził się Robert Owen, walijski działacz socjalistyczny, pionier ruchu spółdzielczego.
1872 - W Borowie k. Łowicza urodziła się Zofia Kirkor-Kiedroniowa (z domu Grabska), działaczka społeczna.
1906 - Członek OB PPS Baruch Szulman dokonał w Warszawie udanego zamachu bombowego na podkomisarza policji carskiej N. Konstantinowa. Podczas ucieczki z miejsca zdarzenia został zastrzelony.
1920 - W Warszawie rozpoczął się I Kongres Klasowych Związków Zawodowych.
1940 - W Toronto zmarła Emma Goldman, teoretyczka anarchizmu, bojowniczka o prawa kobiet, uczestniczka Rewolucji Rosyjskiej 1917 roku i Hiszpańskiej 1936 roku.
1943 - W Sielcach nad Oką sformowano 1. Dywizję Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.
1944 - Nierozstrzygnięta bitwa pod Rąblowem pomiędzy polsko-radzieckimi oddziałami partyzanckimi a wojskiem niemieckim.
1988 - W Hadze zmarł Willem Drees, holenderski polityk Partii Pracy (PvdA), 1948-58 - premier Holandii.
1999 - Malam Bacai Sanhá (PAIGC) został prezydentem Gwinei Bissau.
?