Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Założony w 2022 r. przez Yolandę Diaz radykalnie lewicowy blok Sumar zdobył jedynie 4,6 proc. głosów, co przełoży się na zaledwie trzy mandaty do Parlamentu Europejskiego.
Współrządząca Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) premiera Pedro Sancheza też nie ma powodów do zadowolenia. Z zdobyła 30,2% głosów, przegrywając z centroprawicową Partią Ludową i tracąc jeden mandat do PE). Jednak porażka radykalnej lewicy jest bardziej dotkliwa. Dlatego Diaz postanowiła zrezygnować z kierowania blokiem, Jednak pozostanie w koalicyjnym rządzie jako druga wicepremier oraz minister pracy i gospodarki społecznej.
Gdyby wybory do PE były wyborami do parlamentu Hiszpanii, lewica straciłaby władzę. Tę dała PSOE właśnie koalicja z blokiem Sumar, ale teraz więcej poparcia miały dwie partie prawicowe – umiarkowana PP i skrajna Vox.
W ocenie hiszpańskich mediów rozczarowujące dla lewicy wyniki wyborów europejskich mogą doprowadzić do kryzysu rządowego.
fot. Wikimedia Commons
