Podczas konferencji prasowej Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu poinformowało, że będzie czyniło starania, by w najbliższym roku akademickim miesięczna wysokość kredytu studenckiego wzrosła o około 50 zł.

Już bowiem od 4 lat - odkąd wprowadzono w życie system kredytów studenckich - ich wysokość się nie zmieniała i wynosiła 400 zł miesięcznie, a dla osób, które nie skorzystały z poręczeń BGK - 300 zł miesięcznie. Do ich oprocentowania dopłaca Fundusz Pożyczek i Kredytów Studenckich (przy BGK). Z kredytów mogą korzystać studenci dzienni, wieczorowi i zaoczni, uczelni państwowych i niepublicznych, akademickich i zawodowych. Warunkiem uzyskania kredytu jest wiek poniżej 25 lat i niski dochód na osobę w rodzinie.

Jak stwierdziła Ewa Sieczek z Departamentu Szkolnictwa Wyższego, w ministerstwie trwają także prace nad zrównaniem miesięcznej raty kredytu poręczanego indywidualnie z miesięczną ratą kredytu poręczonego przez BGK.

Do tej pory przyznano tylko 175 tysięcy kredytów studenckich, a - jak twierdzi Ewa Sieczek - w przyszłym roku akademickim studenci mogą liczyć jedynie na kolejne 30 tysięcy.

Przedstawiciele MENiS zapewniali, że w najbliższym roku akademickim studenci dzienni mogą liczyć też na tradycyjne formy pomocy materialnej od państwa - stypendia socjalne, za wyniki w nauce, specjalne dla niepełnosprawnych, stypendium ministra za wyniki w nauce, dopłaty do zakwaterowania i posiłku oraz zapomogi.

Tym systemem pomocy państwa nie są objęci studenci wieczorowi, co jest - według sekretarza stanu w MENiS prof. Tomasza Goban-Klasa - niesprawiedliwe. Profesor zapewnia, że ministerstwo będzie w miarę możliwości korygowało tę sprawę.

Natomiast podejmowana przez środowiska akademickie kwestia ewentualnego przyznawania stypendiów studentom zaocznym jest dla Gobana-Klasa bardziej wątpliwa, gdyż - według niego - studenci zaoczni to z reguły ludzie pracujący, zarabiający często więcej niż przeciętny Polak i nie mający żadnej motywacji, by porzucić to zarabianie na rzecz stypendiów.

Zdaniem Gobana-Klasa, ideałem byłoby zbliżenie się w Polsce do takiego systemu pomocy materialnej dla studentów, gdzie - zamiast systemu bezzwrotnych stypendiów - rozwijane by były pożyczki i kredyty, które po studiach absolwent by zwracał.