Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Organizacja Narodów Zjednoczonych w Polsce jako jednym z pierwszych krajów zastosowała nowy mechanizm kontroli realizacji praw człowieka – Powszechny Przegląd Okresowy Praw Człowieka Rady Praw Człowieka ONZ. Jak informuje Ministerstwo Spraw Zagranicznych procedura UPR polega na, dokonywanej przez Radę Praw Człowieka, kompleksowej analizie stanu przestrzegania praw człowieka w danym kraju m. in. na podstawie dokumentu informacyjnego przedstawianego przez władze danego państwa (przygotowanego wg zaleceń RPCz) oraz dodatkowych dokumentów Biura Wysokiej Komisarza ds. Praw Człowieka ONZ. Pierwsza kontrola standardów odbywa się w dniach 7-14 kwietnia w Genewie, po czym dla każdego z krajów powstanie raport końcowy. Oprócz Polski kontrolowane są też: Argentyna, Ekwador, Brazylia, Tunezja, Maroko, Algieria, Indonezja, Bahrajn, Finlandia, Wielka Brytania, Indie, Filipiny, Holandia, Republika Południowej Afryki i Czechy. Łącznie 192 kraje poddane zostaną nowej procedurze, która będzie następnie powtarzana co 4 lata.
Organizacja Narodów Zjednoczonych opiera się przede wszystkim na Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, którą w 1948 roku przyjęło Zgromadzenie Ogólne ONZ. Deklarację tworzy preambuła i 30 artykułów. Spośród jej zapisów najważniejsze dotyczą: wolności każdego człowieka, niestosowania dyskryminacji, zakazu tortur i nieludzkiego traktowania, prawa do własności, samostanowienia, zrzeszania się, sądu, prywatności, wolności sumienia, wyznania i równości płci.
Daniel Ptaszek
Fot. Wikipedia
