Hiszpania - Zmarł Wilebaldo Solano

Hiszpania: Zmarł Wilebaldo Solano

[2010-09-11 20:15:44]

7 września w Barcelonie zmarł, w wieku 94 lat, Wilebaldo Solano, ostatni żyjący lider Zjednoczonej Robotniczej Partii Marksistowskiej (Partido Obrero de Unificación Marxista).

Urodził się 7 lipca 1916 roku w Burgos. W czasach studenckich organizował Katalońską Narodową Federację Studentów, był działaczem młodzieżowej sekcji Bloku Robotników i Chłopów (Bloque Obrero y Campesino), będącej pod wpływem tzw. Prawicowej Opozycji Mikołaja Bucharina oraz Stowarzyszenia Rewolucyjnych Studentów Barcelony.

W młodzieżówce BOC został członkiem Komitetu Wykonawczego. Rozpoczął pracę jako dziennikarz w piśmie "Adelante", której redaktorem naczelnym był Joaquín Maurín, który później, wraz z Andreu Ninem będzie jednym z twórców POUM. We wrześniu 1935 roku, po wstąpieniu do POUM, Solano objął funkcję sekretarza generalnego Iberyjskiej Młodzieży Komunistycznej. Był delegatem partii w Walencji, gdzie pomagał tworzyć tygodnik "El Comunista".

PO rozpoczęciu Hiszpańskiej Wojny Domowej w 1936 roku Solano był redaktorem naczelnym tygodnika "Juventud Comunista". W listopadzie tego samego roku wybrano go sekretarzem generalnym Międzynarodowego Biura Rewolucyjnej Młodzieży Socjalistycznej. W 1937 roku pomógł odtworzyć drugi Komitet Wykonawczy POUM, w tym okresie był także wydawcą podziemnego pisma "Juventud Obrera". W kwietniu 1938 roku wraz z innymi liderami partii został zatrzymany przez władze komunistyczne i osadzony w więzieniu w Barcelonie. W 1939 roku, po wkroczeniu wojsk Francisco Franco uciekł do Francji.

Solano próbował otworzyć partię na uchodźstwie i nawiązywać współpracę z innymi ugrupowaniami hiszpańskiej opozycji. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Francji w 1941 roku Solano został osadzony w Montauban i skazany przez sąd podległy kolaboranckiemu rządowi Vichy na 12 lat ciężkich robót. Został uwolniony 19 lipca 1944 roku przez ruch opru, w którego działania się aktywnie włączył. Wspólnie z członkami POUM i Narodowej Konfederacji Pracy (Confederación Nacional del Trabajo) utworzył hiszpański batalion. W 1945 roku po raz kolejny rozpoczął starania o odtworzenie POUM i jego gazety "La Batalla". W 1947 roku na konferencji w Tuluzie wybrano go sekretarzem generalnym partii.

Podczas pobytu we Francji Solano założył pismo "Tribuno Socialista", brał także udział w działaniach różnych organizacji o charakterze międzynarodowym, takich jak Ruch na rzecz Stanów Zjednoczonych Europy czy Antyimperialistycznego Kongresu Ludowego, w skład którego weszło wiele ruchów narodowowyzwoleńczych z Azji i Afryki. W latach 1953-81 pracował jako dziennikarz w Agence France Presse. W latach 1975-76, gdy POUM przeżywał kryzys, Solano przeciwstawił się decyzji o rozwiązaniu partii i wejściu jej działaczy do Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (Partido Socialista Obrero Español). W latach 80-tych założył Fundację im. Adreu Nina (Fundació Andreu Nin).

Solano jest autorem biografii Nina, historii JCI, wielu tekstów na temat POUM, jak również działań hiszpańskich rewolucjonistów na uchodźstwie we Francji. Współpracował m.in. z Kenem Loachem podczas tworzenia filmu "Ziemia i wolność".

Szymon Martys

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Hiszpania: Zmarł Wilebaldo Solano

lewica.pl w telefonie

23 listopada: