Oleksy przewodniczącym SLD (akt.)

[2004-12-18 22:11:51]

Józef Oleksy został wybrany na nowego szefa Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W drugiej turze głosowania uzyskał 485 głosów. Jego kontrkandydata, Krzysztofa Janika, poparło 393 delegatów na III Kongres SLD. W pierwszej turze głosowania z rywalizacji o przewodniczenie SLD odpadł Krzysztof Martens.

Sekretarzem generalnym partii został wybrany ponownie Marek Dyduch, który pokonał Jerzego Szteligę i Jacka Zdrojewskiego.

Oleksy ma 58 lat. Był już przewodniczącym poprzedniczki SLD, SdRP w latach 1996-1997. Od władzy odsunął go pod hasłem odmładzania partii Leszek Miller. Oleksy wstąpił do PZPR w 1968 roku. W swojej karierze politycznej był m.in. sekretarzem komitetu wojewódzkiego PZPR w Białej Podlaskiej, ministrem w rządach PRL i III RP, marszałkiem sejmu, wicepremierem, a także premierem. Z tej ostatniej funkcji ustąpił po oskarżeniu przez ministra spraw wewnętrznych o działalność szpiegowską na rzecz Rosji. Postępowanie w prokuraturze Warszawskiego Okręgu Wojskowego w sprawie jego domniemanego szpiegostwa zostało umorzone, a zarzutu nigdy nie potwierdzono. Obecnie trwa postępowanie lustracyjne Oleksego. Rzecznik Interesu Publicznego zarzuca mu zatajenie związków z wywiadem wojskowym PRL. Wyrok w tej sprawie ma zostać ogłoszony 22 grudnia.

Adrian Zandberg

SLD niczego nie zrozumiał i nie chce zrozumieć

SLD to partia, która zawiodła większość ze swoich wyborców. Partia, która nie próbowała realizować swego programu ani w czymkolwiek wyjść naprzeciw oczekiwaniom swoich wyborców. Dla lewicy rozczarowanie równie wielkie - nie, chyba jednak większe - niż stanowiła dla prawicy klęska AWS. Po prostu partia, która swoim wyborcom pokazała język i zajęła się rozkoszami rządzenia. Tak bardzo, że nie zauważyła, że niektórzy z jej członków rozkoszowali się nimi za bardzo.

Ale to tylko kropla, która przepełniła czarę. Taka lewica nie była wyborcom do niczego potrzebna i odwracali się od niej już od dawna. Elektorat kruszał. Pierwsi odeszli od niej oczywiście ci, którzy oczekiwali od niej nie tyle lewicowości, co sprawnych, uczciwych
rządów. Ani do jednego, ani do drugiego nie okazała się zdolna. Potem coraz liczniej ci, którzy nie widzieli w jej działaniu po prostu lewicowości. Z niczego nie wyciągano wniosków.

Bronić SLD miały sukcesy jej polityki. Nie obroniły bo ich nie było. Polacy po prostu nie są zadowoleni z jej rządów. Powód dla jakiejś refleksji? Do zmiany kursu? Oczywiście. Tyle, że nie dla SLD. "Dość posypywania głowy popiołem" - mówili zgodni kandydaci do szefowania SLD - "A tak w ogóle, to zobaczycie, że prawica będzie gorsza". Jakże wątpliwy jest ten jedyny atut, jedyny powód, aby głosować na SLD...

Kongres SLD pokazał też, że ta liczna wciąż partia ma puste ławki rezerwowych. Drugiego szeregu w niej nie ma. To jeszcze jeden powód bezsensu dalszego jej trwania na scenie politycznej.

Rafał Korzeniewski

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Piotr Ikonowicz: Jestem przerażony

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Oleksy przewodniczącym SLD (akt.)

lewica.pl w telefonie

28 listopada: