No więc Razem teraz faktycznie jest już osobno. Połowa parlamentarzystek wyszła z partii. Oświadczenie w tej sprawie opublikowała Magdalena...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Tomasz S. Markiewka: Liczby już znamy, teraz przemówmy do wyobraźni
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Romero był biskupem od 1970 r. Początkowo uchodził za hierarchę spokojnego i bezpiecznego dla prawicowej junty, z czasem jednak zbliżył się do teologii wyzwolenia i coraz ostrzej krytykował rządzących. Po zamordowaniu przez prawicowe bojówki jezuity Rutilio Grande, jednego z najbardziej znanych w Salwadorze obrońców praw człowieka, zaczął gromadzić dokumentację na temat zbrodni reżimu. Przekazał ją papieżowi Janowi Pawłowi II w Watykanie, jednak spotkanie przyniosło tylko taki efekt, że po powrocie do Salwadoru tamtejsza hierarchia kościelna odwróciła się od arcybiskupa, oskarżając go o zachęcanie ludu do rewolucji.
Romero apelował do ówczesnego prezydenta USA, Jimmy'ego Cartera, by przestał wspierać salwadorskie wojsko, używane do zabijania ludności cywilnej. Po wybuchu wojny domowej zwrócił się do rządowych żołnierzy: "Najwyższy czas, byście słuchali własnego sumienia, a nie grzesznych rozkazów".
24 marca 1980 podczas odprawiania mszy w kaplicy szpitalnej został zastrzelony przez członków szwadronów śmierci. Podczas jego pogrzebu, na który przybyło ponad milion osób, siły bezpieczeństwa zabiły 40 cywilów.
Na zdjęciu mural z wizerunkiem abp Romero / fot. Wikipedia
