Bez rozróżnienia

Amnesty Iinternational od wielu lat dokumentuje i potępia przemoc Izraela oraz łamanie praw człowieka na palestyńskich terytoriach okupowanych. Ostatnio ogłoszony został siódmy już z kolei raport, dotyczący konfliktu na Bliskim Wschodzie, tym razem koncentrujący się na palestyńskiej przemocy. W obszernym dokumencie, zatytułowanym „Bez rozróżnienia: ataki na osoby cywilne dokonywane przez palestyńskie zbrojne ugrupowania” czytamy: „Żadna przemoc izraelskiego rządu, bez względu na jej rozmiary, nie usprawiedliwia zabijania cywilnych osób (…) nie mogą one być celem ataków ani w imię bezpieczeństwa, ani w imię wolności.

Zgromadzenie Ogólne ONZ uznało zasadność walki o prawo do samookreślenia, niezależności, przeciwko obcej okupacji, jednakże prawo międzynarodowe – akcentuje raport - wymaga, żeby wszystkie strony konfliktu zawsze rozróżniały pomiędzy cywilami i ludźmi aktywnie uczestniczącymi we wrogich działaniach. Amnesty International zdecydowanie potępia ataki na osoby cywilne, jakikolwiek powód skłaniałby do ich popełniania.

Od początku intifady we wrześniu 2000 roku, - mówi raport ogłoszony w Gazie - co najmniej 350 cywilnych osób zostało zabitych w 128 atakach, dokonanych przez zamachowców z palestyńskich zbrojnych ugrupowań, bądź niezidentyfikowanych sprawców Najmłodsza ofiara tych ataków, to pięciomiesięczne dziecko, najstarsza, dziewięćdziesięcioletnia Chanach Rogan, zabita została 27 marca 2002 roku w wyniku ataku bombowego w hotelu w Netanii, podczas obchodów święta Pesach. 60 ofiar to dzieci, a 64 ofiary miały ponad 60 lat. 25 ataków dokonanych zostało przez samobójców, w pozostałych, osoby cywilne zabite zostały przez ładunki wybuchowe, podłożone, rzucone lub wystrzelone. Inne wypadki, to zastrzelenie lub zakłucie nożem. 210 ataków miało miejsce na terytoriach okupowanych, reszta w Izraelu. Zbrojne grupy islamskie (Hamas, Brygady Męczenników Al-Aqsa, Palestyński Islamski Dżihad i PLPF - the Popular Front for the Liberation of Palestine) przyjęły odpowiedzialność za połowę zamachów. Sprawcy pozostałych są nieznani.

Palestyńskie ugrupowania zbrojne podają różnorodne powody ataków, od odwetu za zabicie cywilnych Palestyńczyków, do walki z okupacyjną władzą. Większość usprawiedliwień mówi, że izraelscy osadnicy wcale nie są cywilami, albo że ataki na osoby cywilne są jedynym sposobem w jaki można uderzyć potężnego przeciwnika. Niektórzy ekstremiści przekonują, że ponieważ większość Izraelczyków, zarówno mężczyzn jak i kobiet, służy w wojsku, praktycznie z tego powodu wszyscy są usprawiedliwionym celem ataków. Wielu Palestyńczyków twierdzi, że izraelscy osadnicy, włącznie z kobietami i dziećmi mogą być celem jedynie z tego powodu, żę mieszkają na palestyńskich terenach na Zachodnim Brzegu i w Okręgu Gazy. Inni widzą ataki jako część wysiłku mającego doprowadzić do powstania państwa palestyńskiego.

Amnesty International zachęca władze Autonomii Palestyńskiej do postawienia przed obliczem sprawiedliwości wszystkich, którzy wydają rozkazy, planują albo wykonują ataki na osoby cywilne. Autonomia Palestyńska i Izrael mają obowiązek - zdaniem raportu - przedsięwziąć wszystkie środki zaradcze zapobiegające atakom. Raport wzywa także Izrael do zapewnienia, że wszystkie jego akcje przeciwko zbrojnym ugrupowaniom i jednostkom podejrzanym o związek z atakami na osoby cywilne, powinny być zgodne z prawem międzynarodowym i prawami człowieka, a także apeluje do społeczności międzynarodowej o udzielenie pomocy Autonomii Palestyńskiej w celu poprawienia efektywności wymiaru sprawiedliwości i podporządkowania go międzynarodowym standardom.

Raport zauważa, że wprawdzie powoli, ale rośnie liczba Palestyńczyków przekonanych, że uznanie osób cywilnych za cel jest moralnie złe i niedopuszczalne. Ostatnie sondaże pokazują, że 68 procent Palestyńczyków wciąż aprobuje ataki, chociaż – odnotowuje raport - liczba ta nieznacznie zmniejszyła się, ponieważ w końcu ubiegłego roku aprobowało je 74 procent. Amnesty International z nadzieją wita palestyńskie głosy, które publicznie potępiają przemoc wobec osób cywilnych, chociaż nie są one jeszcze zbyt głośne, i zachęca ludzi na całym świecie o apelowanie do zbrojnych ugrupowań o zakończenie bezsensownych aktów przemocy.

Jednakże samobójcze ataki cieszą się wciąż dużą popularnością na terytoriach okupowanych. Na publicznych wiecach, zamachowcy-samobójcy w dalszym ciągu są gloryfikowani jako męczennicy, a plakaty z ich wizerunkami, rozklejane są na murach palestyńskich miast.

Oficjalni przedstawiciele Autonomii Palestyńskiej zlekceważyli raport, uznając go za tendencyjny i stronniczy. Szef palestyńskiego gabinetu Ahmed Abdul Rahman powiedział, że liderzy palestyńscy wciąż przecież potępiają samobójcze zamachy, dodał jednak, że wszystko co przydarza się Izraelczykom jest konsekwencją ich polityki wobec Palestyńczyków i obecności na palestyńskich terenach okupowanych. Rzecznik Hamasu, organizacji, która dokonała największej liczby zamachów, odrzucił raport jako „całkowicie tendencyjny” i zapowiedział, że chociaż władze Autonomii wzywają do ich zaprzestania, ataki będą kontynuowane.

Raport “Without distinction - attacks on civilians by Palestinian armed
Groups” jest dostępny pod adresem: http://web.amnesty.org/ai.nsf/recent/MDE020032002!Open

Adam Sochaczewski

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Bez rozróżnienia

lewica.pl w telefonie

24 listopada: