Przybylski - Mikuláš Dzurinda - bożyszcze liberałów

Przybylski: Mikuláš Dzurinda - bożyszcze liberałów

[2006-03-19 00:26:56]

Słowacja jest tym spośród naszych sąsiadów, o którym w mediach mówi się stosunkowo najrzadziej. Ostatnio jednak usłyszeliśmy o niej nieco więcej, głównie za sprawą wizyty słowackiego premiera Mikuláša Dzurindy w Polsce. Głos – jak to zwykle u nas bywa – zabierali przede wszystkim liberałowie.

Dzurinda został uhonorowany w Warszawie nagrodą specjalną Business Centre Club – Złotą Statuetką. Słowacki premier znalazł uznanie w oczach polskiej „elity” przedsiębiorców między innymi za „sprzyjanie zagranicznym inwestycjom, zrozumienie środowiska biznesu i likwidowanie barier biurokratycznych stojących na drodze rozwoju gospodarczego”. Argumentacja za przyznaniem nagrody nie powinna dziwić – Słowacja należy do swoistej awangardy (czy może podziemia) krajów, które prowadzą liberalną politykę finansową – szczyci się między innymi tym, że od dwóch lat ma jednolitą stawkę podatku PIT, CIT i VAT w wysokości 19 proc.

Naturalną koleją rzeczy Słowacja stała się zatem sztandarowym przykładem rzekomych sukcesów dogmatów ekonomicznych wyznawanych przez polskich neoliberałów. Naszych południowych sąsiadów zaczęło się określać mianem „tygrysa Europy”. Także osoby z kręgów rządowych wyrażają zachwyty nad Słowacją. Wicepremier i minister finansów Zyta Gilowska stwierdziła niedawno, że reformy przeprowadzone przez naszych południowych sąsiadów powinny być inspiracją dla Polski.

Czemu polscy liberałowie tak bardzo rozpływają się nad osobą Mikuláša Dzurindy? Zapewne dlatego, że to między innymi jemu zawdzięczają, że koncepcja podatku liniowego nie jest tylko akademickim problemem. Dotychczas bowiem podatek liniowy zdobył popularność jedynie w krajach byłego Związku Radzieckiego, a poza nimi – jedynie na Słowacji. Dzurinda staje się więc niejako gwarantem tego, że koncepcja podatku liniowego nie jest całkowicie oderwaną od europejskiej rzeczywistości.

Oczywiście polscy liberałowie taktycznie nie wspominają o „ciemnej stronie” rządów Dzurindy. Ledwie zauważony został w Polsce fakt, że kilkanaście dni temu rozpadła się na Słowacji koalicja rządowa, a to, że szef rządu pozostanie na swoim stanowisku aż do przedterminowych wyborów parlamentarnych, jest możliwe tylko dzięki umowie z partiami opozycyjnymi, która jednak znacznie ogranicza kompetencje Dzurindy. Ani słowem nie wspomina się także o protestach społecznych, które wstrząsały krajem w trakcie całych rządów Dzurindy. Przeciwko neoliberalnej polityce rządu protestowali zarówno Romowie z północno-wschodnich regionów kraju, rolnicy, a nawet... policjanci. Nie mówi się także o tym, że SDKÚ – partia premiera – notuje według ostatnich sondaży poparcie poniżej 10 proc. głosów, a sam Dzurinda cieszy się zaufaniem jedynie 6 proc. obywateli.

Obraz Słowacji i Mikuláša Dzurindy rysowany przez polskich liberałów przypomina krainę mlekiem i miodem płynącą. Rzeczywistość jest jednak odmienna, a przede wszystkim nie tak prosta, jak to usiłują nam wmówić osoby pokroju Gilowskiej czy Goliszewskiego. Zadaniem lewicy powinno być demaskowanie tych przekłamań, ponieważ w razie zaniechania tego zadania, już niedługo możemy doczekać się przeniesienia eksperymentatorskich i szkodliwych dla społeczeństwa pomysłów Dzurindy na grunt polski.

Bartłomiej Kacper Przybylski

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część druga

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza

Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość

Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy

Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?

Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia

Przybylski: Mikuláš Dzurinda - bożyszcze liberałów

lewica.pl w telefonie

29 kwietnia: