Równolegle do 4. szczytu Unia Europejska - Ameryka Łacińska i Karaiby w Wiedniu (10-13 maja) - spotkania szefów rządów ponad 60 krajów, odbyło się alternatywne do niego forum społeczne "Enlazando Alternativas" ("Łączymy Alternatywy") z udziałem ruchów społecznych i partii politycznych z krajów Unii Europejskiej i Ameryki Łacińskiej. Obecni byli m.in. Francis Wurtz (przewodniczący frakcji Zjednoczonej Lewicy w Parlamencie Europejskim) oraz przedstawiciele wszystkich europejskich sekcji Europejskiej Partii Lewicy, działacze Konfederacji Chłopskiej z Francji, João Pedro Stédille z brazylijskiego Ruchu Chłopów bez Ziemi (MST), Susan George, znany ekonomista niemiecki o sympatiach marksistowskich Elmar Altvater, Aleida Guevara, a z Polski - Nowa Lewica i Piotr Ikonowicz.

Bohaterami obu szczytów byli prezydenci Wenezueli - Hugo Chávez, oraz Boliwii - Evo Morales. W piątek Hugo Chávez, zamiast udać się powitalną kolację wydaną przez kanclerza Austrii Wolfganga Schüssela, spotkał się z reprezentacją alternatywnego szczytu. Austriackie media skomentowały ten krok jako wielki skandal dyplomatyczny. Mimo kilkugodzinnego spóźnienia spowodowanego utrudnieniami organizowanymi przez wiedeńską policję przez cały czas trwania alternatywnego szczytu, Chávez był witany w Wiedniu przez tłumy europejskich antyglobalistów.

W owacyjnie przyjmowanym wystąpieniu podkreślił, że neoliberalnej integracji Ameryki Łacińskiej trzy kraje: Wenezuela, Kuba i Boliwia, jako tzw. "Oś dobra", przeciwstawiają integrację opartą na zaspokajaniu podstawowych praw człowieka, takich jak prawo do zdrowia, wyżywienia, edukacji, kultury. Stwierdził, że dziś alternatywa nakreślona przez Różę Luksemburg: "socjalizm albo barbarzyństwo", jest bardziej aktualna niż kiedykolwiek.

Gdy następnego dnia na oficjalnym szczycie reprezentanci Unii Europejskiej przestrzegali przed "zagrożeniem populistycznym", wzywali Cháveza do rozwagi i ostro krytykowali Evo Moralesa za nacjonalizację gazu ziemnego i kopalin, uczestnicy Antyszczytu prowadzili proces przeciwko europejskim mulitkorporacjom działającym na terenie Ameryki Łacińskiej. W czasie "Trybunału Ludowego" związkowcy i pracownicy firm takich jak REPSOL (kapitał hiszpański), Bayer (niemiecki), ING (holenderski) czy Unilever (brytyjski), występowali w charakterze świadków, wykazując wielokrotnie, że kapitaliści europejscy odznaczają się równą bezwzględnością w eksploatacji latynoamerykańskiego świata pracy, co ich północnoamerykańscy konkurenci - a zarazem sojusznicy.

W czasie licznych wykładów, seminariów i dyskusji w czasie alter-szczytu przewijał się postulat konieczności zmiany konsumpcyjnego stylu życia również przez mieszkańców Europy. Wzywano do bojkotu produktów oskarżanych korporacji, ale i np. do rezygnacji z usług komercyjnych banków zachodnich. Sam Chávez stwierdził, że dalsze utrzymywanie się obecnego typu wzrostu gospodarczego grozi katastrofą ekologiczną w skali światowej - czego świadectwem są coraz gwałtowniejsze huragany, jakich doświadczają mieszkańcy m. in. Kuby i Wenezueli oraz biedota USA, której oba karaibskie kraje udzielają w takich wypadkach bezinteresownej pomocy. Europejska lewica podkreślała, że Ameryka Łacińska jest dziś dla niej najważniejszym punktem odniesienia, sytuując się ponownie w awangardzie przemian społecznych i budowy lepszego świata.