Ptaszek - Pod przykrywką...

...zaspokajania potrzeb duchowych i materialnych Caritas indoktrynuje dzieci w podstawówkach i gimnazjach. Przy okazji "charytatywnie", czyli za friko, wyciąga od nich kasę.

Trafił w nasze ręce materiał przygotowany przez Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej. To po pierwsze list skierowany do proboszczów i katechetów, a po drugie regulamin inicjatywy, której promotorzy mają szanse w najbliższym czasie rozpanoszyć się w dziesiątkach tysięcy polskich szkół podstawowych, gimnazjów, liceów. A mowa o tzw. Szkolnych Kołach Caritas, nowym sposobie katolickiej indoktrynacji i ściągania forsy.

Jednym z pionierów, którzy organizują takie koła, jest ks. Krzysztof Ukleja. Znany z organizowania różnego rodzaju katolickich instytucji pomocy socjalnej, funkcjonujących za państwowe pieniądze. W jednej z nich - Legionowskim Centrum Charytatywno-Opiekuńczym Caritas DWP, wykazano w marcu tego roku nieprawidłowości w dokumentowaniu wydatkowanych funduszy. Od czerwca Ukleja jest proboszczem parafii pw. Najczystszego Serca Maryi w Grochowie (osiedle warszawskiej Pragi), jednocześnie dyrektorem Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej. W sierpniu 2005 roku wpadł na pomysł, aby w praskich szkołach stworzyć kółka Caritasu. W tym celu wystosował do proboszczów i katechetów list z propozycją "animowania Szkolnych Kół Caritasu w szkołach podstawowych i gimnazjalnych (...) w celu zaspokojenia duchowych i materialnych potrzeb młodego pokolenia oraz podejmowania przez nich dzieł miłosierdzia". Retorycznie w nim zapytuje: "W każdej szkole działają różne szkolne stowarzyszenia, dlaczego nie może działać Koło Caritasu?". Dodajmy od siebie - owszem, w państwowej szkole świeckiej - może jak najbardziej, o ile jest to państwo wyznaniowe, jak IV RP. Aby uwiarygodnić inicjatywę, ksiądz oczywiście odwołuje się do Ustawy o oświacie i powołuje na prawo do zrzeszania się...

Co powinno być celem kółek? Czytamy: "Szkolne Koła Caritasu dają wielką możliwość do niesienia różnych form pomocy dzieciom z rodzin ubogich np. w dożywianiu, zakupu podręczników, pomoc starszym itp." (forma oryginalna). Niby pięknie, ale co mają starsi wspólnego z nastolatkami w szkołach? Nauczeni doświadczeniem wiemy, że jak nie wiadomo, o co chodzi, to zawsze chodzi o forsę. A kolejne słowa listu w tym przekonaniu nas utwierdzają: "Pragniemy też zaprosić Was, Kochani Katecheci, do włączenia się do akcji - Jałmużna Wielkopostna przez rozprowadzania Skarbonek w ramach katechezy Wlk.Postu"... Tyle list, choć to nie wszystko.

Otóż kółka nie mogą działać sobie ot tak, po prostu. 7 stron "Regulaminu Szkolnego Koła Caritas" szczegółowo reguluje funkcjonowanie takiego bytu. Ledwo rozpoczynamy czytanie, a już powala nas totalne kuriozum: "W celu zaspokojenia duchowych i społecznych potrzeb młodego pokolenia katolików oraz podejmowanie przez nich dzieł miłosierdzia, Caritas Diecezji ..., zwana dalej Caritas, na wniosek Dyrektora Szkoły ... w ... zwanej dalej Szkołą, powołuje Szkolne Koło Caritas, zwane dalej Kołem". Mówiąc krótko - to dyrektor szkoły musi pokornie poprosić księdza dyrektora właściwego oddziału Caritasu, aby ten łaskawie zgodził się na utworzenie takiego kółka. Ale takich perełek jest więcej. Wśród oficjalnych zadań kół i sposobów działania mamy wytyczne, jak członkowie koła powinni indoktrynować swoje koleżanki i kolegów w szkole, w duchu katolicko-narodowo-klerykalnym! Imprezy religijne, sportowe, prelekcje, konferencje, dyskusje, biblioteczki kościelne, zbiórki ofiar i darów, kolportaż materiałów propagandowych, podkreślanie symboli religijnych... Te i inne elementy mają być wprowadzane do publicznych, (teoretycznie) neutralnych światopoglądowo szkół, w których uczą się dzieciaki w wieku 6-15 lat. Co ciekawe, koła mają mieć charakter małych stowarzyszeń, włącznie z hierarchią władzy, komisjami rewizyjnymi, sądami koleżeńskimi, a nade wszystko z majątkiem, który będzie powstawał - a jakże! - ze składek i darowizn od uczniów.

Choć pokazujemy dokumenty, które trafiły do praskich szkół w roku ubiegłym, wiemy z dobrze poinformowanych źródeł, że choroba wkracza obecnie do innych dzielnic Warszawy, a przekazywane są dokładnie te same pisma. W skali całej Polski również powstaje coraz więcej takich bytów. Nierzadko pod ich przykrywką swoją ideologię szerzy np. Młodzież Wszechpolska, która z Caritasem współpracuje otwarcie i owocnie. Podczas wspólnych spotkań z dyrektorami i nauczycielami nie pozostawia się im możliwości wyboru. Czy im się to podoba, czy nie, muszą wnioskować o zgodę na kościelne kółko w ich szkole. - To w ogóle jakiś chory pomysł. W mojej szkole jest wielu obcokrajowców różnych wyznań i kultur, a koła Caritasu prowadzą działania momentami zahaczające o prozelityzm - powiedział nam dyrektor jednej z praskich szkół podstawowych. On i jego koledzy po fachu dobrze wiedzą, że sprzeciw, szczególnie w czasach Giertycha, będzie równoznaczny z końcem pracy, a w najlepszym wypadku z degradacją.

Daniel Ptaszek

Tekst pochodzi z tygodnika "Fakty i Mity".

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Ptaszek: Pod przykrywką...

lewica.pl w telefonie

23 listopada: