PPS - precz z radykalizmem

PPS: precz z radykalizmem

[2002-11-23 13:11:00]

Polska Partia Socjalistyczna obchodzi 110. rocznicę istnienia i zarazem 15. rocznicę funkcjonowania po odrodzeniu w podziemiu peerelowskim. Uroczystości rocznicowe odbyły się dziś w Warszawie.

Szef PPS, Zbigniew Puchajda, wykorzystał tę okazję do ostrego ataku na byłego przewodniczącego partii, Piotra Ikonowicza, nazywając jego postępowanie "ordynarnym zachowaniem". Zdaniem Puchajdy, PPS Ikonowicza była partią skłonną do rozrób i radykalizmu, występującą przeciw wszystkim: i prawicy i SLD. Szef PPS zapewniał, że "PPS odchodzi od radykalnego wizerunku związanego z osobą Piotra Ikonowicza i szybkimi krokami zmierza do ścisłej współpracy z SLD, która powinna zaowocować wspólnym startem w kolejnych wyborach parlamentarnych". PPS zastrzega jednak, że współpraca z SLD nie ma na celu doprowadzenia do scalenia obu ugrupowań.

Zbigniew Puchajda mówił też, że program PPS od 110 lat nie zmienił się w sposób zasadniczy. "Programem Polskiej Partii Socjalistycznej jest dbanie o dobro zwykłego człowieka, który nie ma wpływu na to, co się dzieje, pod tym względem nic się w PPS nie zmieniło. Jesteśmy partią socjalistyczną, dbamy o uprawnienia konstytucyjne zwykłych ludzi, o to, co w tej chwili schodzi - jak zauważamy - na drugi plan. W tej chwili o człowieka jako takiego się specjalnie nie dba, niech on sobie sam radzi" - mówił Puchajda.

W swoim wystąpieniu zaprzeczył lewicowym dążeniom do Europy federacyjnej, mówiąc że "PPS będzie popierała wszelkie działania w celu integracji Europy ojczyzn".

Prowadzący spotkanie przy odczytywaniu listu od byłego członka PPS, a obecnie senatora SLD, Jerzego Cieślaka określił go jako "członka zaprzyjaźnionej partii".

Krzysztof Kobrzak
Piotr Ciszewski

Obecne władze PPS to polityczne disco-polo, to uosobienie pospolitej intelektualnej tandety, zupełne zaprzeczenie tego, co wyróżniało socjalistów przedwojennych i tych, którzy działali w partii po 1987 roku. Dzisiejsza PPS nic sobą nie reprezentuje, a jedyne co ma do powiedzenia, to wygrażanie mitycznemu wrogowi, uosobieniu wszelkiego zła - Piotrowi Ikonowiczowi. Kogo jednak to wszystko obchodzi?

Absurdy, w których tkwi PPS, dostrzegają ludzie kiedyś z nią sympatyzujący, a którzy teraz zupełnie się od niej odwrócili. PPS straciła poparcie społeczne; znamienne jest to, że przewodniczący Puchajda nie uzyskał nawet mandatu radnego, mimo, że był radnym poprzedniej kadencji i startował z wysokiego, 2. miejsca na listach SLD-UP.

Komunikat PPS stał się zupełnie nieczytelny. Ludzie lubili w PPS jej radykalny pazur, dzisiejsza PPS brzydzi się radykalizmem i wybiera zbliżenie z liberalnymi socjaldemokratami, którzy częściej kojarzeni są z olbrzymimi fortunami i niewyobrażalnym luksusem, rzadziej ze "zwykłymi ludźmi", o których opowiada pan Puchajda. A przecież nie trzeba chyba zbyt dużego rozeznania politycznego, by zrozumieć, że dziś w Polsce znacznie bardziej popularny od SLD staje się... radykalizm właśnie.

Krzysztof Kobrzak

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy

Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?

Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia

Slavoj Žižek: Najlepsze rozwiązanie dla Europy? Pryncypialny pragmatyzm

Tomasz S. Markiewka: Niepamięć to przepis na polityczną katastrofę

Xavier Woliński: USA kontra reszta świata

PPS: precz z radykalizmem

lewica.pl w telefonie

21 kwietnia: