1 sierpnia weszła w życie Konwencja o Broni Kasetowej. Zakazuje ona używania, produkcji i przechowywania tego rodzaju broni. Zobowiązuje sygnatariuszy do zniszczenia jej zapasów w ciągu ośmiu lat, a także do oczyszczenia obszarów, na których znajdują się niewybuchy w ciągu dziesięciu lat i do udzielenia pomocy społecznościom i jednostkom ocalałym po jej użyciu.

Konwencja została podpisana 30 maja 2008 roku na konferencji w Dublinie, a następnie ratyfikowana - jak podaje aljazeera.net - przez 37 krajów, w tym: Wielką Brytanię, Francję, Niemcy i Japonię. Wszystkie te kraje mają znaczące zapasy bomb kasetowych.

Natomiast nie przyjęły Konwencji Stany Zjednoczone, największy producent tego (a zapewne także każdego innego) rodzaju broni na świecie. Posiadają one zapasy wielkości 800 milionów kaset i zapowiedziały, że obejmą broń kasetową zakazem w 2018 roku. Także takie państwa, jak: Chiny, Rosja, Izrael i Polska nie przyjęły konwencji.

Jak podaje wikipedia.org, Polska ma na wyposażeniu kilka typów bomb kasetowych: RBK, LBKas-250 i ZK-300. Jak poinformowała wyborcza.pl w grudniu 2008 roku, Polska jest także jednym z producentów bomb kasetowych. Pochodzą one z Zakładów Metalowych Kraśnik, gdzie wytwarza się kasetowe pociski moździerzowe kaliber 98 mm i artyleryjskie kaliber 122 mm, które rażą w promieniu kilkudziesięciu metrów, a każdy z nich kosztuje kilkadziesiąt tysięcy złotych.

Bomby kasetowe są zrzucane z samolotów lub wystrzeliwane z moździerzy, a następnie w powietrzu z zasobnika pod wpływem wybuchu małego ładunku prochowego lub siłą odśrodkową wyrzucanych jest od kilku do kilkuset małych bomb. Ponieważ te ostatnie zawierają zazwyczaj odłamki (choć mogą też mieścić substancje chemiczne), to powodują duże straty. Większość wybucha niezwłocznie, ale wiele z nich nie eksploduje od razu, spada na ziemię i dopiero jakimś czasie, niekiedy po wielu latach, przynosi śmierć, zazwyczaj ludności cywilnej.

Skutkami stosowania broni kasetowej dotkniętych zostało około trzydziestu krajów, a zdaniem jej przeciwników, około 60 procent wypadków ma miejsce w wyniku wybuchów, które następują, gdy wykonywane są codzienne czynności. Większość ofiar stanowią dzieci, które ponoszą śmierć, gdy omyłkowo wezmą minibombę za zabawkę.

ONZ szacuje, że prawie połowa ofiar pochodzi z Laosu, gdzie wciąż znajdują się duże liczby niewybuchów. W latach 1964-1973 w czasie wojny w Wietnamie armia USA zrzuciła ponad 2 miliony ton ładunków wybuchowych, w tym około 260 milionów bomb kasetowych, głównie po to, by odciąć linie zaopatrzenia przebiegające przez Laos. Jakieś 30 procent z tych bomb nie wybuchło. Dzisiaj na dwóch trzecich powierzchni kraju wciąż leżą minibomby. Zdaniem ekspertów powodują one śmierć lub obrażenia ciała około 300 osób rocznie.