Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Słuchając wypowiedzi polskich polityków, można odnieść wrażenie, że zielona transformacja będzie sprawiedliwa tylko wtedy, gdy będzie powolna....
Oboje współprzewodniczący partii Die Linke − Janine Wissler i Martin Schirdewan − opublikowali...
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Mariusz Urbanek: Wszechstronnie niewygodny Różewicz
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
Mini-reportaż bardzo subiektywny. Bielsko-Biała, Jacek Krywult i protest lokatorów
13 września 2010 roku na placu przed Ratuszem odbył się protest przeciwko polityce mieszkaniowej władz Bielska-Białej i prezydenta Jacka Krywulta, zorganizowany przez Komitet Lokatorski "Pod Bezpiecznym Dachem", Związek Stowarzyszeń na Rzecz Prawa do Mieszkania, Kancelarię Sprawiedliwości Społecznej i Piotra Ikonowicza, a wspierany przez Młodych Socjalistów, Inicjatywę Pracowniczą oraz Federację Anarchistyczną.
Najważniejszymi mówcami zgromadzenia byli Piotr Ikonowicz i Maria Jura, jedna z liderek Komitetu Lokatorskiego, oskarżona przez prezydenta Krywulta o zniesławienie (więcej szczegółów tutaj).
Następnie zgromadzeni weszli do urzędu, aby wręczyć prezydentowi miasta petycję z postulatami dotyczącymi ochrony praw lokatorskich. Niestety, prezydent nie raczył objawić swego majestatu prostym obywatelom, którzy zostali wyproszeni przez jego wierne sekretarki i funkcjonariuszy straży miejskiej. Władza ma mieć posłuch - słuchać nie musi.
Przed wejściem do gabinetu prezydenta Jacka Krywulta puszą się dumnie nagrody i wyróżnienia, np. dyplom za III miejsce w rankingu miast atrakcyjnych dla biznesu wg. miesięcznika "Forbes" (na próżno by szukać dyplomu zatytułowanego "Miasto przyjazne lokatorom"). Ale za to w hallu na tablicy ogłoszeń wisi ogromny plakat (największy wśród innych komunikatów) zapraszający na "Tydzień z Ewangelią". Nie ma to jak podlizać się kapitałowi (coś przecież zawsze skapnie), a potem pomodlić się za dobrobyt i oczywiście za biednych - żeby pokornie i godnie znosili swoje cierpienie.
Był to pierwszy tego typu protest w sennym dotąd mieście, co może tłumaczyć dość niską frekwencję. Ale zapowiadane są kolejne demonstracje i ruch lokatorski, a także inne oddolne ruchy kontestujące poczynania obecnej władzy, będą z całą pewnością rosły w siłę. Jednym z perfidnych efektów władzy jest wpojenie ludziom biernej postawy i strachu przed "możnymi" - zawsze jakiś podziemny kanał władzy może przecież spowodować, że niepokorny obywatel lub obywatelka straci pracę albo mieszkanie (w majestacie prawa, rzecz jasna).
Demokracja ma miejsce wtedy i tylko wtedy, kiedy boi się władza, a nie obywatel.
Tomasz Skowroński
