Katalonia - Zwycięstwo CiU w wyborach parlamentarnych

Katalonia: Zwycięstwo CiU w wyborach parlamentarnych

[2010-11-29 18:43:11]

28 listopada w Katalonii odbyły się wybory parlamentarne. Ich zdecydowanym zwycięzcą jest centroprawicowa partia Konwergencja i Unia (Convergència i Unió), skupiająca zarówno zwolenników szerokiej autonomii regionu, jak i jego niepodległości. Na startującą pod hasłem "Lepsza Katalonia" ("Una Catalunya millor") CiU zagłosowało 38,47 proc. wyborców, co dało jej 62 miejsca w Parlamencie Katalonii (Parlament de Catalunya). Do większości absolutnej zabrakło jej tylko sześciu miejsc.

Dotychczas rządząca centrolewicowa Partia Socjalistów Katalonii (Partit dels Socialistes de Catalunya) otrzymała zaledwie 18,32 proc. 28 mandatów. Przeciwna niepodległościowym dążeniom Katalończyków centroprawicowa Partia Ludowa Katalonii (Partit Popular de Catalunya) powiększyła z kolei swój stan posiadania, zdobywając 12,33 proc. i 18 mandatów. W parlamencie znalazła się również radykalnie lewicowa koalicja Inicjatywa Katalońskich Zielonych - Zjednoczona i Alternatywna Lewica (Iniciativa per Catalunya Verds - Esquerra Unida i Alternativa) - 7,39 proc. i 10 mandatów, proniepodległościowa Republikańska Lewica Katalonii (Esquerra Republicana de Catalunya) - 7 proc. i 10 mandatów, Katalońska Solidarność na rzecz Niepodległości (Solidaritat Catalana per la Independència), na której czele stoi były prezes FC Barcelony Joan Laporta - 3,28 proc. i 4 mandaty oraz antyniepodległościowe i centrolewicowe ugrupowanie Obywatele - Partia Obywatelska (Ciudadanos - Partido de la Ciudadanía) - 3,4 proc. i 3 mandaty.

Inne ugrupowania uzyskały znacznie mniej głosów. Na skrajnie prawicową i prohiszpańską Platformę dla Katalonii (Plataforma per Catalunya) głos oddało 2,42 proc., na Zgromadzenie na rzecz Niepodległości (Reagrupament Independentista) - 1,28 proc., na antyniepodległościową i centrolewicową partię Unia, Postęp, Demokracja (Unión Progreso y Democracia) zagłosowało 0,17 proc.

Kolejne partie odnotowały jeszcze niższe wynik, a wśród nich: centroprawicowe Alternatywne Rządzenie (Alternativa de Govern), Kataloński Blok Niepodległościowy (Bloc Sobiranista Català), Socjalliberalna Alternatywa (Alternativa Social Liberal), centrolewicowe Centrum Demokratyczne i Społeczne (Centro Democrático y Social), "partia-żart" Niezależna Koordynacja Reus (Coordinadora Reusenca Independent), DemocraticaWeb, skrajnie lewicowa koalicja Od Dołu (Des de baix), Zieloni - Europejska Grupa Zielonych (Els Verds - Grup Verd Europeu), Puste Siedzenia - Obywatele na rzecz Pustych Głosów (Escons en Blanc - Ciudadanos en Blanco), skrajnie prawicowa i prohiszpańska Falange Española de las JONS, koalicja na rzecz zmiany systemu wyborczego Gent Nostra, skrajnie prawicowy i prohiszpański Ruch Republikańsko-Społeczny (Movimiento Social Republicano), Chłopi na rzecz Katalońskiej Godności Ziemskiej (Pagesos per la Dignitat Rural Catalana), centroprawicowe ugrupowanie aragońskich regionalistów Partia Aragońska (Partido Aragonés), regionaliści kastylijscy z Partii Kastylijskiej (Partido Castellano), Partia Przeciwko Walkom Byków, Okrucieństwu i Złemu Traktowaniu Zwierząt (Partido Antitaurino Contra el Maltrato Animal), Partia Działań na rzecz Emerytów (Partido de los Pensionistas en Acción), Partia Gejów, Lesbijek, Biseksualistów, Transseksualistów i Heteroseksualistów / Wszyscy Są Równi (Partido Gay, Lésbico, Bisexual, Transexual y Heterosexual / Todos Somos Iguales), Partia Komunistów Ludu Katalonii (Partit Comunista del Poble de Catalunya), Partia Sprawiedliwości i Postępu (Partit de Justícia i Progrés), Humanistyczna Partia Katalonii (Partit Humanista de Catalunya), skrajnie prawicowa i prohiszpańska Partia na rzecz Katalonii (Partit per Catalunya), Partia Rodziny i Życia (Partit Família i Vida), Partia Republikańskiej Lewicy - Republikańska Lewica (Partit Republicà d'Esquerra - Izquierda Republicana), trockistowska Internacjonalistyczna Socjalistyczna Partia Robotnicza (Partido Obrero Socialista Internacionalista), Piraci Katalonii (Pirates de Catalunya), O Bardziej Sprawiedliwy Świat (Por un Mundo Más Justo), Międzynarodowa Solidarność i Samorządność (Solidaridad y Autogestión Internacionalista) i Zjednoczenie Komunistów Hiszpanii (Unificación Comunista de España).

Zdaniem analityków rządzący do tej pory Katalonią socjaliści (a w mniejszym stopniu także współrządzące regionem koalicja zielonych i radykalnej lewicy oraz republikańska lewica) zostali ukarani za okrojenie statutu autonomicznego oraz kryzys gospodarczy, który uderzył w Katalonię dotkliwiej niż w resztę Hiszpanii. Według niektórych komentatorów klęska socjalistów w tym regionie może mocno zaszkodzić całej Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (Partido Socialista Obrero Español) premiera José Luisa Rodríguez Zapatero, który obecnie w sondażach traci ponad 10 proc. w stosunku do opozycyjnej Partii Ludowej (wybory parlamentarne w Hiszpanii odbędą się w 2012 roku).

Szymon Martys

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Katalonia: Zwycięstwo CiU w wyborach parlamentarnych

lewica.pl w telefonie

23 listopada: