Słyszę różne niby to rozsądne głosy, że Gaza i Flotylla do niej płynąca to nie nasza sprawa, że mamy ważniejsze zagrożenia, że Gaza jest daleko i nie...
Całkowicie nie rozumiejąc sytuacji, krytycy Izraela twierdzili, że bombardowanie Gazy nie zmierza do celu, jakim jest zniszczenie Hamasu, tylko...
Polska nigdy nie była tak bogata. Ale też nigdy ci na dole nie żyli o tyle gorzej od tych na górze. Kontrasty społeczne rodzą złość, a nawet...
Obecne ruchy „antysystemowe” wychodzą poza racjonalne podziały. Tym bardziej że zawarte są w nich istniejące od dawna na prawicy wizje...
Rosyjskie drony wtargnęły w polską przestrzeń powietrzną i zostały zestrzelone. Mogło być ich nawet kilkanaście. Jeden spadając uszkodził dom we wsi...
Dla prawicy problem z edukacją sprowadza się do tego, że wtłaczana uczniom porcja patriotyzmu wciąż jest za mała, by wychować tłum karnych...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Karol Templin: O konflikcie ukraińskim w paradygmacie realizmu
Tomasz Miłkowski: Ściana
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na umiarkowane postulaty marokańskiej opozycji król Mohammed VI odpowiada propozycją umiarkowanych reform. Król jest gotów zrezygnować tylko z niewielkiej części swoich prerogatyw. Proponuje wzmocnienie pozycji władzy wykonawczej. Premier otrzymałby tytuł Prezydenta Rządu i miałby prawo mianowania ministrów, które do tej pory przysługiwało królowi. Król oddaje również premierowi prawo do rozwiązywania parlamentu. Sam premier, do tej pory mianowany przez króla, reprezentowałby tę partię polityczną, która uzyskałaby największą liczbę głosów w wyborach parlamentarnych. Król rezerwuje sobie kluczową rolę w kwestiach obronności, bezpieczeństwa i religii. Będzie on nadal mieć decydujący wpływ na działalność Rady Ministrów (nie mylić z rządem) oraz Najwyższej Rady Bezpieczeństwa, które to dwa organy odpowiadają za politykę w zakresie bezpieczeństwa. Formalnie posiedzenia obydwu rad ma prowadzić premier, jednak według porządku dziennego ustalonego przez króla. Król ma również zachować status najwyższego autorytetu religijnego. Ponadto ma być mu zagwarantowana nietykalność.
Swoje propozycje król zamierza poddać pod referendum zwołanym na 1 lipca. Królewskie reformy ostro krytykuje opozycja uważając, że nie odpowiadają one jej postulatom rzeczywistego rozdziału władzy między monarchę a rząd i parlament.
Bolesław K. Jaszczuk
