Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Konferencja odbyła się w ramach Europejskiego dnia działania na rzecz dostępnego mieszkalnictwa. Jej główne hasło brzmiało „Domy dla ludzi, nie dla zysku”.
Konferencja została podzielona na trzy bloki tematyczne. Pierwszy dotyczył sytuacji lokatorów budynków komunalnych i zreprywatyzowanych.
Marek Jasiński z Komitetu Obrony Lokatorów mówił o problemach mieszkańców lokali komunalnych. Skrytykował miejską polityke mieszkaniową zmierzającą do tego aby mieszkańcy w coraz większym stopniu pokrywali koszty remontów. Odniósł się do rządowych propozycji wykupu mieszkań czynszowych od deweloperów. Powiedział, że będzie to oznaczało wyższe koszty metra kwadratowego powierzchni niż w przypadku budowy normalnych lokali komunalnych. Jego zdaniem projekt nie poprawi sytuacji oczekujących na własne M, a będzie jedynie prezentem dla deweloperów. Powiedział również o złym gospodarowaniu zasobem komunalnym, czyli sytuacji w której ponad 5 tysięcy rodzin czeka na mieszkanie, a miasto w swoich zasobach utrzymuje około 4 tysięcy pustostanów.
Oskar Hejka lokator ze zreprywatyzowanego budynku przedstawił sytuację mieszkańców kamienic oddawanych przez miasto prywatnym właścicielom. Przed 1939 rokiem miasto posiadało jedynie około 800 nieruchomości. Niemal wszystkie pozostałe należały do prywatnych właścicieli. Oznacza to, że niemal każdy budynek w granicach przedwojennej Warszawy może być objęty roszczeniami reprywatyzacyjnymi. Obecnie toczy się 3-4 tysiące spraw o zwrot kamienic, a kolejnych 3-4 tysiące o odszkodowania za nie.
Oskar Hejka wspomniał o wątpliwych podstawach prawnych na których oparte jest przekazywanie dotychczasowych umów najmu komunalnego nowym właścicielom. Jego zdaniem godzi to w zasadę równości wobec prawa, ponieważ lokatorzy ze zreprywatyzowanych budynków mają nagle umowy niekomercyjne zamieniane na typowo komercyjne. To z kolei wiąże się z podwyżkami czynszów i różnego rodzaju działaniami kamieniczników zmierzającymi do eksmisji mieszkańców.
Drugi panel dotyczył problemów spółdzielczości
Janusz Szmigiera - prezes Spółdzielni Mieszkaniowej Koło przedstawił główne problemy spółdzielczości. Jego zdaniem działania władz zmierzają do marginalizacji spółdzielczości i promowania posiadania lokali na własność. Za bardzo istotny problem uznał drastyczne podwyżki opłat gruntowych dokonane przez miasto. Zmuszają one spółdzielnie do podwyższania czynszów.
Zaprezentował również strukturę lokali w kierowanej przez niego spółdzielni. Zdecydowaną większość stanowią w niej lokale spółdzielcze własnościowe.
Janusz Grażewicz reprezentujący Spółdzielnię Budowlano Mieszkaniową Chomiczówka mówił o kosztach funkcjonowania spółdzielni. Jego zdaniem problemem są ceny usług dostarczanych przez firmy zewnętrzne takich jak energia cieplna. Po komercjalizacji tych usług ceny wzrosły. Trudne jest na przykład wynegocjowanie dostosowania tych kosztów do sytuacji osób uboższych. W wielu gminach maja one pewne ulgi, jednak w Warszawie nie udało się tego zrobić. Sytuacja jest tym bardziej trudna, że większa część zaległości w opłatach, jakie mają mieszkańcy spółdzielni, którą reprezentuje, wynika właśnie z kosztów usług zewnętrznych.
Grażewicz powiedział, że problemem jest obok komercjalizacji brak społecznej empatii, a co za tym idzie więzi między spółdzielcami.
Trzeci panel dotyczył wspólnot mieszkaniowych.
Tomasz Gumowski reprezentujący jedną ze wspólnot mieszkaniowych z warszawskiej dzielnicy Bielany przedstawił podstawy prawne działania wspólnot oraz trudności w działaniu. Jego zdaniem obecnie obowiązujące prawo nie ułatwia administrowania wspólnotami. W wielu większych budynkach wspólnoty są rozdrobnione. Powstaje na przykład sytuacja, w której każda klatka schodowa jest traktowana odrębnie. Problemem są także deweloperzy, którzy powinni tworzyć wspólnoty w nowo wybudowanych budynkach. Często okazuje się jednak, że firmy deweloperskie mają w rzeczywistości mały kapitał i są niezbyt wiarygodne, co nie ułatwia funkcjonowania wspólnot.
Za problem uznał również sytuację, gdy w budynku są lokale o różnym statusie prawnym, na przykład część została wykupiona, a część odzyskana w ramach reprywatyzacji przez prywatnego właściciela. Jest to jedna z najgorszych sytuacji dla zarządzających wspólnotą
(fot. P.C.)
