Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Pomimo wezwań rasistowskiej i szowinistycznej Angielskiej Ligii Obrony (EDL) stawiło się na nim tylko około 100 osób (na zdj.). W marszu uczestniczyli też greccy neofaszyści z organizacji Złoty Świt.
Marsz blokowało ponad 2 tysiące antyfaszystów, związkowców i członków lokalnych organizacji społecznych. Wśród blokujących przemarsz były też grupy emigrantów z Polski. Na wiadukcie nad planowaną trasą marszu zawisł transparent "Marsz dla Anglii niemile widziany". W kilku innych miejscach pojawiły się też wywieszane przez mieszkańców Brighton z okien antyfaszystowskie bannery.
Rasiści wyszli ze stacji kolejowej, gdzie się zbierali jedynie dzięki znacznej obstawie policji. Oddziały prewencji, znacznie liczniejsze od uczestników demonstracji obstawiły całą jej trasę. Pomimo to na trasie przemarszu doszło do blokad i incydentów.
Rasiści nie przeszli całej planowanej trasy marszu. Zostali pod policyjną eskortą z powrotem odprowadzeni na stację. Ci którzy odłączyli się od głównej grupy zostali rozgonieni przez kontrdemonstrantów.
Podczas protestów doszło do zatrzymań antyfaszystów przez policję.
(fot. Insecurity Division.)
