System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Obchody rozpoczęły się złożeniem wieńców pod pomnikiem upamiętniającym wydarzenia 1905 roku. Kwiaty złożyli przedstawiciele miasta, Ruchu Sprawiedliwości Społecznej, Inicjatywy Pracowniczej, Krytyki Politycznej, Związku Legionistów oraz radni SLD.
Pod pomnikiem wystąpił Krakowski Chór Rewolucyjny, który odśpiewał "Czerwony Sztandar", "Łodziankę" oraz "Gdy naród do boju".
Druga część uroczystości odbyła się wieczorem w centrum miasta. Spod tablicy upamiętniającej walki na barykadach, znajdującej się na ul. 1905 roku kilkuset zebranych przeszło na ul. Piotrkowską. Towarzyszyły im występy Krakowskiego Chóru Rewolucyjnego oraz teatru ulicznego. W pochodzie wzięli udział członkowie Krytyki Politycznej, RSS, OZZ IP, Razem oraz Komunistycznej Partii Polski.
Wznoszono okrzyki "Niech żyje strajk powszechny" i "Niech żyje ośmiogodzinny dzień pracy". W związanych z rewolucją 1905 roku miejscach rozkładane były odezwy strajkowe z tego okresu.
Powstanie Łódzkie rozpoczęło się 22 czerwca 1905 roku w odpowiedzi na masakrę demonstrantów w dniu poprzednim. Do strajku powszechnego wezwały SDKPiL oraz Bund, a PPS wysłał bojowców do osłony demonstracji. W dniach 22-24 czerwca toczyły się w łodzi walki o ponad 100 barykad. Carskie wojska stłumiły bunt robotników 24 czerwca. W walkach zginęło co najmniej 200 osób.
fot. Michał Iljin
