Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
38-letnia Marielle Franco wychowała się w słynącej z biedy faweli Maré. Była socjolożką. Od 2016 r. zasiadała z ramienia Partii Socjalizmu i Wolności (PSOL) w radzie miasta Rio - jako jedyna czarnoskóra kobieta.
Głośno protestowała przeciwko łamaniu praw najbiedniejszych. Otwarcie krytykowała przemoc policji i wojska wobec mieszkańców brazylijskich faweli. Aktywność polityczną poświęcała także społeczności LGBT, do której sama należała.
14 marca, ok. godz. 21.30, w stronę jej samochodu oddano 9 strzałów. Została pięciokrotnie trafiona w głowę. Zginął także jej kierowca Anderson Pedro Gomes, a rzecznika prasowego poważnie zraniono.
Dzień przed śmiercią Franco pisała na Twitterze o zastrzeleniu 23-letniego mieszkańca faweli Matheusa Melo, którego rodzina oskarża wojsko: Jak wielu jeszcze musi umrzeć zanim ta wojna się skończy?.
fot. Wikimedia Commons
