Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Negri został profesorem filozofii politycznej na uniwersytecie w rodzinnej Padwie. W 1969 założył radykalnie lewicową organizację Potere Operaio (Siła Robotnicza ) i był jednym z czołowych liderów grupy autonomistów, reinterpretatorów marksizmu w duchu anarchizmu. W 1981 roku został oskarżony o zaplanowanie w maju 1978 zabójstwa Aldo Moro, przywódcy Chrześcijańskiej Demokracji. Zarzuty te nie potwierdziły się. Mimo to, został później skazany na długoletnie więzienie pod zarzutem „antypaństwowych powiązań i działań”.
Wszystko to stało się powodem tego, że Negri udał się na emigrację do Francji, gdzie zajął się pracą akademicką na Uniwersytecie w Vincennes i Collège international de philosophie w Paryżu, gdzie wykładał razem z Jacques'em Derridą, Michelem Foucaultem i Gilles’em Deleuze. W 1997 powrócił dobrowolnie do Włoch i odbył resztę wyroku.
Negri był autorem licznych książek z filozofii i teorii polityki. Najbardziej znany stał się jako współautor (wraz z Michaelem Hardtem) książki pt. "Imperium", porównywanej znaczeniem do Manifestu Komunistycznego.
"Imperium" jest wg Negriego nowym, ekspansywnym ładem o strukturze sieci. Nie ma w nim centrum władzy ani terytorialnych granic. Jego obecność przejawia się w globalnych procesach ekonomicznych, kulturowych i politycznych. Negri i Hardt piszą w niej o społeczeństwie kontroli, procesie emancypacji Trzeciego Świata i metamorfozie imperializmu w czasach postkolonialnych i postradzieckich.
Wśród innych dzieł filozofa i pisarza należy wymienić także wspólną z Hardtem książkę pt. "Rzecz-pospolita", będący wyłącznie jego autorstwa "Alfabet biopolityczny" oraz wywiad z nim pt. "Goodbye Mr Socialism".
Negri był myślicielem związanym z ruchami wyrosłymi z „nowej lewicy” oraz z alterglobalistami. Chciałby przenieść politykę zamkniętą w ramach państwa narodowego na wyższy poziom, przebudować charakter pracy w kierunku pracy twórczej, swobodnej i kooperatywnej. W teorii organizacji proponował przejście od sztywnych, hierarchicznych form organizacyjnych do bezpośredniej demokracji radykalnej i oddolnej.
fot. Wikimedia Commons
