Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Polityczka radykalnie lewicowej Francji Nieujarzmionej (LFI) Mathilde Panot oświadczyła, że w stolicy protestowało 160 tys., zaś 300 tys. w całym kraju.
„Nie na to głosowali Francuzi” – głosiły hasła uczestników demonstracji, przypominając, że pierwsze miejsce w wyborach zajęła lewica.
Protesty zostały zainicjowane przez organizacje studenckie. Szef LFI Jean-Luc Mélenchon wezwał do przybycia na te demonstracje zaraz po tym, gdy w czwartek Macron powołał Barniera na szefa rządu. Lewica oskarża prezydenta o atak na demokrację. Mélenchon zapowiedział na demonstracji w Paryżu wotum nieufności wobec rządu. Uczestnicy podpisywali petycję z żądaniem impeachmentu prezydenta.
Lewica, powołując się na wynik wyborczy, zaproponowała swoją kandydatkę na premiera – Lucie Castets i żądała od Macrona takiej nominacji. Szef państwa odmówił, argumentując, że taki rząd nie miałby większości w parlamencie, co uniemożliwiłoby jego działanie.
fot. facebook.com/lafranceinsoumise
