Protesty społeczne w Rosji (akt.)

10 stycznia rozpoczeła się w Rosji fala demonstracji w związku z podwyżkami cen paliw, a także z wejściem w życie ustawy o zniesieniu ulg na przejazdy środkami komunikacji, zniżek w opłatach za mieszkania i usługi komunalne i zastąpieniem ich częściowymi rekompensatami w gotówce.

Protest zapoczątkowało 10 stycznia około 300 emerytów z miasteczka Chimki pod Moskwą, potem liczba protestujących wzrosła do 500. Na apel Związku Emerytów urządzili oni wiec przed siedzibą mera miasta, po czym zablokowali szosę z Moskwy do Sankt-Petersburga w pobliżu stacji Butakowo. W blokadzie wzięli udział także pasażerowie oczekujący na pobliskich przystankach pekaesu. Po trzech godzinach przyjechał do nich na rozmowy gubernator obwodu moskiewskiego Boris Gromow.

Podczas przepychanek z policją i żandarmerią rannych zostało 4 uczestników blokady, w tym 2 ciężko.

Około 300 emerytów z Samary przez kilka godzin blokowało ruch na ul. Rewolucyjnej, głównej ulicy miasta, protestując przeciw temu, że przyznane im rekompensaty w gotówce starczą tylko na 18 przejazdów miesięcznie. W Almietjewsku w Tatarstanie, ok. 5 tysięcy mieszkańców demonstrowało na centralnym placu miasta, domagając się przywrócenia prawa emerytów do bezpłatnego przejazdu środkami komunikacji miejskiej, a także zniżek w opłatach za mieszkania i usługi komunalne. Przed dwie i pół godziny ruch na placu i przylegających do niego ulicach był sparaliżowany. Gdy na wezwanie mera miasta na plac wkroczyła policja, protestujący rozeszli się.

W Włodzimierzu nad Klaźmą odbył się godzinny wiec protestacyjny ok. 300 emerytów na pl. Teatralnym. Domagali się oni utrzymania prawa bezpłatnego przejazdu trolejbusami, podwyższenia rekompensat w gotówce oraz rozmów z merem miasta Aleksandrem Rybakowem i gubernatorem obwodu włodzimierskiego Nikołajem Winogradowem.

11 stycznia w Ufie, stolicy Baszkorostanu demonstrowało około 4 tys. członków i sympatyków Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej, domagając się przywrócenia ulg na komunikację miejską lub podwyższenia rekompensat w gotówce, a także podjęcia środków dla zapobieżenia katastrofalnemu wzrostowi cen paliw, chleba i innych artykułów pierwszej potrzeby. Wznoszono hasła domagające się dymisji Władimira Putina, a także prezydenta Baszkortostanu Murtazy Rachimowa, oraz rozpisania w tej republice przedterminowych wyborów parlamentarnych.

Ponad 500 emerytów przeszło ulicami Barnaułu, domagając się przywrócenia darmowych przejazdów środkami komunikacji miejskiej oraz ulg w opłatach za mieszkania i usługi komunalne. 300 emerytów przeszło ulicami Samary, domagając się przywrócenia ulg i zniesienia podwyżek cen biletów komunikacji miejskiej. 400 starszych ludzi przez 4 godziny blokowało centrum Togliatti i szturmowało siedzibę mera oraz główny oddział Banku Oszczędnościowego w mieście.

Ponad 7 tys. emerytów i kombatantów, członków i sympatyków KPFR, z okrzykami: "Zniesienie ulg - grabież emerytów" przemaszerowało na plac przed siedzibę mera Stierlitamaku, drugiego co do wielkości miasta Baszkortostanu. Na wiecu uchwalono apel do prezydenta Baszkortostanu Murtazy Rachimowa, premiera Rafaela Bajdawletowa i mera Stierlitamaku Spartaka Achmietowa. W apelu emeryci i kombatanci zwracają się o przywrócenie bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji miejskiej albo podwyższenie rekompensat w gotówce. Mer Achmietow i jego zastępcy wyszli do wiecujących i obiecali im, że na najbliższej sesji dumy miejskiej przestawią projekt uchwały o obniżce od 1 lutego cen biletów miesięcznych na tramwaje i trolejbusy.

Rano 12 stycznia w Samarze ok. 700 emerytów zablokowało skrzyżowanie ul. Gagarina z ul. Rewolucyjną. Do manifestantów udali się przedstawiciele Dumy obwodu samarskiego i zaproponowali im odłożenie protestu do 22 stycznia, kiedy to miałby odbyć się legalny wiec przed siedzibą gubernatora obwodu. Po południu opuścili oni to skrzyżowanie. Część z nich rozeszła się, a część, w tym działacze KPFR oraz Partii Narodowo-Bolszewickiej, poszła blokować inne skrzyżowanie: ul. Nowodworcowej z Szosą Moskiewską. Policja nakłaniała demonstrantów (których było ok. 700 - w tym 500 ludzi starszych i 200 młodych) do rozejścia się, ale bezskutecznie. Wytyczono objazdy blokowanych ulic, ale tworzyły się na nich wielokilometrowe korki.

W Iżewsku, stolicy Udmurcji, emeryci zablokowali główną ulicę miasta. Autobusy skierowano objazdami, a ruch tramwajów i trolejbusów został całkowicie sparaliżowany. W podmoskiewskich miejscowościach Dołgoprudnyj i Widnoje po 500 manifestantów demonstrowało pod siedzibami merów. W pobliskiej miejscowości Skoropuskowskij ponad 200 emerytów blokowało obwodnicę i rozeszło się dopiero po rozmowie z naczelnikiem rejonu siergijew-posadskiego, który na ich żądanie przyjechał do nich.

W Kursku ok. 200 emerytów pikietowało przed gmachem Dumy obwodowej. W mieście Klincy w obwodzie briańskim około 500 osób demonstrowało przed siedzibą mera, domagając się przywrócenia ulg dla inwalidów-ofiar katastrofy w Czarnobylu. Tysiące ludzi wyszły na demonstrację w Jekatierinburgu. Policjanci byli licznie obecni na ulicach, ale nie interweniowali. W Podolsku pod Moskwą przywrócenia ulg domagało się przed siedzibą mera ok. 200 emerytów.

Półtorej godziny trwał 500-osobowy wiec w Pienzie. Jego uczestnicy domagali się częściowego przywrócenia ulg na przejazd środkami komunikacji miejskiej i przyspieszenia wypłat rekompensat, oblegali siedziby dum obwodowej i miejskiej, usiłowali też zablokować główną ulicę miasta - ul. Kirowa, ale policja uniemożliwiła im to. Do manifestantów wyszli wicegubernator obwodu pienzeńskiego i przew. Dumy obwodowej, którzy zaprosili delegację demonstrantów na rozmowy do siedziby Dumy miejskiej.

Urzędnicy obiecali emerytom, że rekompensaty zostaną im wypłacone do 20 stycznia, a ulgi na przejazd środkami komunikacji miejskiej zostaną po tym terminie przywrócone w połowie poprzedniego wymiaru.

13 stycznia w Krasnogorsku w obwodzie moskiewskim grupa ok. 300 emerytów demonstrowała przed siedzibą mera miasta, protestując przeciwko zniesieniu ulg na przejazdy środkami komunikacji miejskiej. Ponieważ nikt do nich nie wyszedł, emeryci rozpoczęli blokadę Szosy Wołokołamskiej. Policja drogowa zorganizowała objazdy, na których tworzyły się wielokilometrowe korki. Po jakimś czasie mer się jednak pojawił. Po wielu godzinach zdołał namówić protestujących do zejścia z drogi na pobocze.

W Almietjewsku emeryci na wezwanie Partii Narodowo-Bolszewickiej przez 7 godzin blokowali i sparaliżowali całe centrum miasta. Rozeszli się po rozmowach ze specjalnym wysłannikiem prezydenta Tatarstanu Mintimera Szajmijewa. W Samarze ok. 80 emerytów pikietowało przed siedzibą Dumy obwodowej. Do pikietujących wyszedł jej przewodniczący Wiktor Sazonow i wzywał ich do "zachowanbia spokoju i zparzestania akcji protestu, które naruszają porządek publiczny".

Protesty zaczęły też nabierać pierwszych form organizacyjnych. W Iżewsku powstała Społeczna Rada Emerytów Udmurcji, w skład której weszło 22 przedstawicieli różnych dzielnic Iżewska oraz wielu innych miast i gmin republiki. W Sankt-Petersburgu natomiast studenci kilku tamtejszych uczelni powołali ruch Idący Bez Putina.

Szymon Martys

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Protesty społeczne w Rosji (akt.)

lewica.pl w telefonie

24 listopada: