Paul Wolfowitz został wybrany na szefa Banku Światowego. Wolfowitz miał wielu przeciwników, gdyż jako zastępca sekretarza obrony USA był on głównym architektem wojny z Irakiem, a ponadto uchodził za „jastrzębia” nawet w ekipie Georga Busha. Przeciwko jego kandydaturze głośno protestowało wiele organizacji pozarządowych (np. Greenpeace), jak też niektórzy ekonomiści – (np. Jeffrey Sachs). Wątpliwości miało również wielu europejskich polityków, ale ostatecznie Rada Banku Światowego jednogłośnie przyjęła kandydaturę Wolfowitza. Tym samym nie zmienił się układ między Europą i USA, gdyż już tradycyjnie szefa Banku Światowego wyznaczają Amerykanie, a szefa Międzynarodowego Funduszu Walutowego – Europa.

Wolfowitz zadeklarował wolę aktywnej walki z nędzą na świecie. Pierwszy test skuteczności jego działań przejdzie jednak już niedługo, kiedy będzie starał się przekonać prezydenta Busha do zwiększenia puli pieniędzy przeznaczanych przez Stany Zjednoczone na walkę z globalną biedą. Dziś USA przekazuje na ten cel tylko niewielką część z obiecanych wiele lat temu 0,7 proc. PKB rocznie.