Technologia wojny

[2001-11-24 23:35:47]

Raz po raz TVN24, Gazeta Wyborcza czy inne, prowojenne media raczą nas artykułami o "chirurgicznych cięciach", "unikaniu ofiar wśród cywilów", "nowoczesnej, amerykańskiej technologii", która jakoby powoduje, że bomby trafiają tylko w cele militarne. Sprawność tego arsenału mogliśmy już podziwiać przy okazji zbombarowania ambasady chińskiej w Belgradzie. Wiele osób zadaje sobie pytanie, jakim cudem kosztujące milion dolarów za sztukę, wyrafinowane pociski Tomahawk trafiają raz po raz już nawet nie w chatynki pasterzy kóz pod Kandaharem, ale np. w świetnie oznakowane szpitale czy magazyny z żywnością Czerwonego Krzyża.

Odpowiedź jest zaskakująco prosta. Otóż Amerykanie nie używają w swoich "chirurgicznych cięciach" Tomahawków. Dużo tańsze i efektywniejsze w zabijaniu okazują się stare, często sprawdzone jeszcze w Wietnamie, metody walczenia z armią lądową. To, że skutkiem ubocznym ich stosowania jest śmierć niewinnych cywili, zdaje się rządowi USA nie przeszkadzać...

CBU-87

Aby złamać opór na linii frontu, czy w domniemanych bazach (które często okazują się zwykłymi wioskami), lotnictwo USA stosuje naloty dywanowe. Do ich prowadzenia stosowane są bombowce B-52. Każdy z nich może zabrać na pokład około 30 ton różnego rodzaju bomb. Są wśród nich osławione CBU-87.

Są to bomby rozpryskowe, o niskiej trafności celu. Zrzucona z pokładu B-52, każda z bomb spada wirując (dla większego rozrzutu pocisków). Po kolei odpadają od niej 202 części wielkości puszki. Te mini-bomby wybuchają po zetknięciu z ziemią. Każda z nich rozpryskuje się na ok. 2000 śmiercionośnych odłamków, zabijających w promieniu ok. 500 metrów. Wybuch powoduje zwykle zetknięcie się bomby z powierzchnią, ale organizacje humanitarne szacują, że ok. 10% zrzuconych CBU-87 nie wybucha. Niewypały czekają na swoje ofiary jak miny, wybuch spowodować może nie tylko dotknięcie "puszki", ale też np. wyczerpanie baterii w pocisku czy przekroczenie zaprogramowanego czasu eksplozji.

Bomby są szczególnie niebezpieczne dla ludności na terenach, gdzie pada śnieg - np. w bombardowanych przez Amerykanów górskich dolinach. Pokrywa śniegu zasłania niewypały powodując śmierć cywilów jeszcze w wiele lat po zakończeniu konfliktu zbrojnego.

CBU-87 były używane podczas interwencji NATO w Kosowie. Do dziś niewypały spowodowały 150 zgonów wśród cywilów i żołnierzy misji pokojowej ONZ. Wiedza o niskiej trafności tych pocisków jest znana od dawna. Przykładowo, brytyjskie Ministerstwo Obrony szacuje, że ze zrzuconych przez RAF w Kosowie bomb rozpryskowych, 60% nie trafiło w cele, na które je zrzucono.

Koszt: ok. 14.000 $

BLU-82 "Daisy Cutter"

BLU-82, największa bomba konwencjonalna wszechczasów, to ważący niemal 6 ton kontener wypełniony materiałem wybuchowym. BLU-82 była początkowo używana w Wietnamie, aby umożliwić helikopterom lądowanie w dżungli - pozostawiała teren oczyszczony z roślinności siłą fali uderzeniowej, a jednocześnie nie wybijała w ziemi krateru. Zachęceni tą skutecznością Amerykanie zaczęli zrzucać je na piechotę. Zrzucona z wysokości 2000 metrów bomba opada swobodnie na spadochronie, niesiona wiatrem, i wybucha po zetknięciu z powierzchnią. Czego nie zabije w promieniu kilkuset metrów sama eksplozja, to zginie od następującej po niej fali uderzeniowej.

Koszt: ok. 27.000$

Eksplodująca maką...

Nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, ale praktycznie każda, sproszkowana, palna substancja w odpowiedniej propozji z powietrzem, jest potencjalną substancją wybuchową. Wystarczy iskra i płomień, podpalając szybko kolejne drobiny, wytwarza zabójczą falę uderzeniową, często silniejszą, niż w przypadku konwencjonalnych bomb. Stąd choćby zdarzające się co jakiś czas wybuchy w młynach. Magazyny ze zbożem Czerwonego Krzyża czy Półksiężyca, zniszczone przez bombardowania, to nie tylko "odcięcie Talibów od żywności", ale i potencjalnie śmiercionośna broń.

Koszt: 0 $; armia USA nie zajmuje się zbieraniem datków na pomoc humanitarną

Adrian Zandberg

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Technologia wojny

lewica.pl w telefonie

24 listopada: