No więc Razem teraz faktycznie jest już osobno. Połowa parlamentarzystek wyszła z partii. Oświadczenie w tej sprawie opublikowała Magdalena...
Na początku lat 60. Portugalia była ostatnim z wielkich kolonialnych imperiów, które opierało się falom dekolonizacji, a jej imperium obejmowało...
W niedzielę 22 września odbyły się wybory do parlamentu (landtagu) w niemieckim kraju związkowym Brandenburgia. Są to trzecie wybory do landtagów w...
Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Tomasz S. Markiewka: Nierówności po polsku - liczby już znamy, teraz przemówmy do wyo
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Istotne jest wyrobienie sobie opinii na temat szczytu NATO jaki miał miejsce w Bukareszcie. Moje pierwsze pytanie brzmi: Czemu USA i Rosja podpisały porozumienie bilateralne na temat przyszłej współpracy, pomimo że podtrzymują swoje obiekcje np. w sprawie tarczy antyrakietowej?
Po pierwsze musimy spojrzeć na mapę. USA mają od państw bałtyckich po Bałkany swoich sojuszników dookoła Rosji. Mając swoje bazy w Polsce i Czechach, bez przeszkód będą mogli zaatakować Rosję. Plan USA polega na otoczeniu Rosji swoimi bazami. To wzbudza w tym kraju poczucie niebezpieczeństwa. Oczywiście, Putin i przyszły prezydent nie mogą utrzymywać w takiej sytuacji Rosji, w której to nagle otacza ją imperium amerykańskie.
Europa, a zwłaszcza Niemcy dobrze zdają sobie sprawę, że może to pobudzić szkodliwe impulsy ekonomiczne na kontynencie. Zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że Niemcy, a także Włochy, Francja i inne kraje mają dobry bilans w handlu z Rosją. Europejczycy stchórzyli i poszli na kompromis ze Stanami Zjednoczonymi. Z jednej strony odrzucili propozycję wstąpienia Gruzji i Ukrainy do NATO, a z drugiej zaakceptowali instalację elementów tarczy antyrakietowej w Polsce i Czechach. To jest pierwszy wniosek, jaki się nasuwa po szczycie NATO. Putin i Rosja nie mogą sobie pozwolić na to, aby pięć minut drogi od swojej stolicy powstały wyrzutnie rakietowe.
Sądzę, że ten plan to element globalnej strategii politycznej Stanów Zjednoczonych, którzy chcą rozszerzyć swoje imperium militarnie, podczas gdy Europa poszukuje dróg ekonomicznych do wzbogacania się. Ta strategia europejska jest w tej chwili kwestionowana we Francji przez Sarkozy'ego, gdyż kapitałowi francuskiemu nie po drodze z jego decyzjami politycznymi. Wspieranie polityki militarnej USA aktualnie bardzo szkodzi kapitałowi francuskiemu.
Musimy też zrozumieć, że Putin nie jest tak silny w swoim sprzeciwie wobec polityki USA, gdyż bez większych problemów zgodził się na amerykańską propozycję, aby Rosja udostępniła swoje drogi i korytarze powietrzne dla wojsk amerykańskich w celu transportu pomocy militarnej dla podbicia Afganistanu. Putin nie zajmuje także jednoznacznego stanowiska w sprawie planów ataku na Iran czy nie potępia działań USA w Iraku. Ta słabość Rosji powoduje militarne zapędy Stanów Zjednoczonych.
Istnieje opinia, że Stany Zjednoczone chcą światowego rządu zdominowanego przez nich samych i tym samym muszą zlikwidować Rosję, aby taką rolę pełnić. Co pan sądzi na ten temat panie profesorze?
To jest wyobrażenie po zamachach, jakie miały miejsce 11 września. Nie mam wątpliwości, że istniał plan globalnej dominacji opracowany przez Waszyngton. Amerykańskie władze miały wystarczająco danych przed 11 września na temat tego zamachu. Piszę teraz o tym artykuł. Nie próbowały zapobiec zamachowi, aby wdrożyć swój plan zdominowania świata pod hasłami wojen z terroryzmem, wojen prewencyjnych i wojen eks-terytorialnych. To co się teraz dzieje pokazuje, że prognozy i kalkulacje USA się nie sprawdziły. Nie nastąpiło definitywne zdobycie Iraku czy Afganistanu. To spowodowało, że Amerykanie zatrzymali się i już nie próbują prowadzić wojen inwazyjnych, pomimo że nie zrezygnowali z agresywnej polityki militarnej. Te wszystkie - moim zdaniem, źle nazwane - "kolorowe rewolucje" na Ukrainie i w Gruzji czy teraz ostra nagonka na Chiny, które to zainterweniowały, kiedy w Lhassie wraz z rebelią teokracji zaczęto zabijać obywateli Chin i palić sklepy, montowane są przez CIA, która to od czterdziestu lat płaci Dalajlamie subwencję, które są wykorzystywane na budowanie wojska, które niby ma być pacyfistyczne. Próba budowy tarczy antyrakietowej w Polsce i Czechach i sprawa Tybetu to fakty świadczące o tym, że Stany Zjednoczone nie zrezygnują z podboju nowych terytoriów, nawet jeśli miałoby to zaszkodzić Rosji czy Chinom.
Tak jak mówiłem wcześniej taka polityka nie jest na rękę kapitałowi amerykańskiemu, który woli używać instrumentów ekonomicznych w celu swojej ekspansji i penetracji rynków. Ten sektor czuję się w USA pokrzywdzony, gdyż agresywna polityka militarna nie przynosi mu zysków. To bardzo ważne spostrzeżenie, gdyż daję nam obraz w jaki sposób konstruowane są imperia. Jeden sposób prowadzony przez Chiny, Europę i Japonię, które to zdobywają nowe tereny za pomocą instrumentów ekonomicznych, penetrując rynki i uzależniając rządy za pomocą instrumentów finansowych, takich jak kredyt i dług. Drugi sposób, to zdobywanie terenów za pomocą interwencji militarnych, wojen, okupacji, kolonializmu i neokolonializmu. Te dwa sposoby się od siebie bardzo różnią i są ze sobą sprzeczne.
Podczas gdy Stany Zjednoczone prowadziły wojny w Korei, Indochinach, Afganistanie i Iraku, Europa umacniała swoją pozycję za pomocą środków ekonomicznych nastawiając się na konkurencję i zwiększając swoje udziały w handlu światowym. Nie wspominam już o Chinach, które to bezproblemowo zdobywają prymat na rynkach w Azji, Afryce i na Bliskim Wschodzie. Kiedy Stany Zjednoczone swoją taktyką ponosiły porażki, Europa i Chiny umacniały się na rynkach.
To doprowadziło do sytuacji, w której to krytykuje się w USA poszczególne decyzję dot. Iraku bez zgłębiania problemu. Problem jest taki, że Stany Zjednoczone, pół wieku temu postanowiły zbudować imperium i obrały drogę jego budowania sposobem militarnym. Podkreślam, że budowane jest ono nie tylko tą drogą, ale jest ona traktowana jako priorytet. Efekt tych decyzji jest taki, że USA nie mają zdolności zbudowania imperium ekonomicznego.
Co oznacza dla Hillary Clinton wybór Marka Penna na szefa jej kampanii wyborczej?
Mark Penn bardzo zaszkodzi Hillary Clinton w kampanii wyborczej. Szuka głosów wśród amerykańskiej biurokracji związkowej, która jest przeciwko wolnemu handlowi. Mark Penn kieruje natomiast przedsiębiorstwem i oficjalnie pobiera pieniądze od rządu kolumbijskiego promując traktat o wolnym handlu. Fakt, że Penn był głównym strategiem kampanii wyborczej zaszkodzi jej, ponieważ zakontraktowała tubę wolnego handlu, podczas gdy związki zawodowe są przeciwko niemu.
Teraz brakuje jej zaufania biurokracji związkowej, która była jednym z podstawowych fundamentów przy finansowaniu jej kampanii wyborczej. W Pensylwanii głosy związkowców będą znaczyły bardzo dużo (wywiad ukazał się przed prawyborami w tym stanie - przypis lewica.pl). Pensylwania jest jednym z najbardziej uzwiązkowionych stanów w USA. Obama to wykorzysta i będzie chciał pokazać, że Hillary Clinton prowadzi podwójny dyskurs oraz, że chce kontynuować politykę neoliberalną. To co wiemy na pewno, to że Hillary Clinton przez całe czas popierała traktat o wolnym handlu z Kanadą i Meksykiem, który jest bardzo negatywnie odbierany przez klasę pracującą USA.
Dziękuje za rozmowę, panie profesorze.
tłumaczenie: Patryk Kisling
Wywiad ukazał się na stronie www.lahaine.org.
