Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Oceniając krajowe systemy służby zdrowia, autorzy opracowania brali pod uwagę 5 kryteriów: prawa pacjenta i dostęp do informacji medycznej, listy oczekujących na zwykłe zabiegi, wyniki leczenia, ofertę świadczeń oraz dostęp do leków.
W porównaniu z rokiem 2007 Polska nieznacznie poprawiła swoją pozycję, awansując o 2 miejsca. Z państw Unii Europejskiej niżej sklasyfikowano tylko Rumunię, Bułgarię, Łotwę oraz Portugalię. Według raportu najwyższej jakości usługi zdrowotne są udziałem mieszkańców Holandii, Danii, Austrii, Luksemburga i Szwecji.
W podsumowaniu analizy wytknięto Polsce zdecydowanie niewystarczające działania prewencyjne (chodzi w szczególności o badania mammograficzne i poziomu cukru) i – co za tym idzie – słabsze wyniki leczenia. Autorzy przypominają również, że aby zapewnić właściwy poziom usług medycznych w Polsce, potrzebny jest odpowiedni system finansowania, który zapewniłby lekarzom i pozostałemu personelowi medycznemu godziwe wynagrodzenia.
Grzegorz Konat
