Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Słuchając wypowiedzi polskich polityków, można odnieść wrażenie, że zielona transformacja będzie sprawiedliwa tylko wtedy, gdy będzie powolna....
Oboje współprzewodniczący partii Die Linke − Janine Wissler i Martin Schirdewan − opublikowali...
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Mariusz Urbanek: Wszechstronnie niewygodny Różewicz
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
Jednakże protestujący szybko się przegrupowali, wznosząc hasła: Idziemy dalej. Słychać było również znane ze styczniowo-lutowego powstania hasło: Silmija, silmija, oznaczające, że demonstracja jest pokojowa.
Jej uczestnicy rozrzucili również wśród pilnujących ambasady policjantów i żołnierzy ulotkę, w której można było przeczytać: Ponieważ wierzymy w słuszność sprawy palestyńskiej i pragniemy wyzwolenia narodu palestyńskiego, grupa młodzieży egipskiej wzięła na siebie odpowiedzialność za ożywienie tej sprawy.
Domagano się wydalenia ambasadora Izraela i zerwania stosunków dyplomatycznych z tym krajem, anulowania umowy o sprzedaży Izraelowi gazu ziemnego, jak wreszcie uwolnienia wszystkich palestyńskich więźniów politycznych i zniesienia blokady Strefy Gazy.
Dziesiątki tysięcy osób zebrały się też w piątek na kairskim Placu Tahrir - jednej z głównych aren styczniowo-lutowego powstania rewolucyjnego, które doprowadziło do obalenia 11 lutego długoletniego dyktatora Egiptu Hosniego Mubaraka. Dwoma hasłami tej demonstracji pozostawały "Solidarność z intifadą palestyńską" oraz "Jedność narodowa" (co oznacza sprzeciw wobec ostatnich krwawych aktów przemocy wymierzonej w chrześcijan egipskich).
Demonstranci spalili flagi izraelskie oraz wymachiwali flagami palestyńskimi, czcząc w ten sposób zbliżającą się rocznicę Nakby, katastrofy narodowej Palestyńczyków, których 700-900 tysięcy poddano czystce etnicznej wraz z tworzeniem się państwa Izrael. Demonstracja miała miejsce po piątkowych modłach w meczetach, podczas których również upamiętniano Nakbę.
W jej symboliczną rocznicę 15 maja planowany jest marsz z Placu Tahrir do Rafah na granicy ze Strefą Gazy (którą uczestnicy planują następnie przekroczyć), mającego wyrażać też poparcie dla prawa powrotu do historycznej Palestyny osób wówczas wypędzonych i ich potomków. Ma to się zbiec z planowanymi dużymi protestami Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu (wraz z Jerozolimą Wschodnią) i w Strefie Gazy po rozpowszechnionym kilka miesięcy temu wezwaniu do "Trzeciej Intifady" na portalu społecznościowym Facebook, które spotkało się z bardzo znaczącym odzewem oraz nerwowymi reakcjami oficjalnych kręgów izraelskich.
Marsz z Tahrir do Rafah ma się odbyć pod hasłem: "Wyzwolenie Kairu nie będzie pełne bez wyzwolenia Jerozolimy".
Wielotysięczne demonstracje pod hasłami solidarności z Palestyną i jedności narodowej miały też miejsce m.in. w Aleksandrii (gdzie uczestnicy podeszli pod konsulat izraelski), Suezie i Arisz.
Paweł Michał Bartolik
