System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Generał Giap był jednym z najzdolniejszych dowódców wojsk wietnamskich w czasie wojny z francuskimi kolonialistami, a następnie podczas drugiej Wojny Wietnamskiej przeciwko USA i ich sojusznikom z Wietnamu Południowego.
Generał Giap dowodził siłami Viet Minh'u podczas bitwy pod Dien Bien Phu w roku 1954. Jego pomysł rozmontowania i przeniesienia artylerii na trudno dostępne wzgórza przyczynił się do decydującego zwycięstwa nad wojskami francuskimi.
W latach 1959-1975 dowodził siłami Wietnamu Północnego w walkach z Wietnamem Południowym, a później amerykańskimi interwentami i innymi sojusznikami południa.
W roku 1968 był głównym autorem ofensywy Tet, kiedy to południowowietnamscy partyzanci uderzyli i zajęli część głównych miast kraju. Pomimo, że ofensywa zakończyła się militarną klęską uświadomiła Amerykanom, że wojna w Wietnamie nie może być wygrana.
Giap opracował również plany taktyczne ofensywy, która w roku 1975 doprowadziła do ostatecznego rozbicia sił Wietnamu Południowego i zajęcia jego stolicy - Sajgonu.
Generał Giap był samoukiem. Doświadczenie w wojnie partyzanckiej zdobył jeszcze podczas walk z Japończykami w czasie Drugiej Wojny Światowej.
Nazywany "czerwonym Napoleonem" w latach 1946-80 był ministrem obrony narodowej, a w latach 1951-82 członkiem Biura Politycznego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Wietnamu.
Po roku 1975 był wicepremierem zjednoczonego Wietnamu odpowiedzialnym za naukę i technologię. Został jednak odsunięty na boczny tor w wyniku konfliktu z częścią kierownictwa partii.
Generał ze względu na podeszły wiek i stan zdrowia od czterech lat znajdował się w szpitalu.
fot. Wikimedia Commons
