Adam Cioch: Wielkie pranie mózgów

[2015-06-07 23:26:47]

Niedawno rozmawiałem ze znacznie młodszym ode mnie znajomym. – A więc jesteś lewicowcem? – pokiwał głową z niedowierzaniem. Wzruszyłem ramionami i odpowiedziałem: – A niby kim miałbym być? Jestem niezamożnym człowiekiem, utrzymującym się z pensji, mam wolnościowe poglądy. To co? Twoim zdaniem zamiast lewicowych idei miałbym popierać królową brytyjską, Billa Gatesa, Kulczyka albo UFO? Ale prawda jest taka, że to tacy jak ja są w Polsce coraz bardziej jak UFO. Dla mojego znajomego jestem prawdopodobnie jedynym bliżej znanym osobnikiem o lewicowych poglądach. Cudakiem. Dziwolągiem. Kimś, komu właściwie wypadałoby dać w mordę, ale trochę szkoda. Bo taki rzadki egzemplarz.

Jak to się stało, że wyrosła nam taka młodzież w kraju, w którym jeszcze 14 lat temu 41 proc. ludzi głosowało na lewicę. W tym wielu młodych i zbuntowanych. Tymczasem dwa tygodnie temu w wyborach lewicowych kandydatów nie było w ogóle. A wszyscy "nieprawicowcy" zdobyli łącznie 4 proc. głosów. To ewenement na skalę światową do zapisania w kronikach życia politycznego globu. Bo tak naprawdę to Polska jest cudakiem świata. Ale o tym nie wie...

Nasz problem polega na tym, że przeszliśmy – jako społeczeństwo – wielkie pranie mózgów. Nieomal przeszczep tego organu. Wiele się na to złożyło. Swoje znaczenie ma tu oczywiście klerykalizacja i propaganda kościelna, w Polsce – konsekwentnie prawicowa. Także sprytne posunięcia polityków z obozu solidarnościowego, którzy najpierw wymogli na liderach lewicowych zdradę, a później całą formację z przybudówkami wypchnęli właściwie poza nawias życia politycznego. Ale prawdopodobnie najważniejszą rolę odegrały w tym procesie media. Powoli i konsekwentnie zbudowano prawicowe imperia medialne. Obsadzono stacje telewizyjne konserwatywnymi dziennikarzami. Odcięto media nieprawicowe od reklam. Przejęto od strony ideologicznej TVP. Narzucono konserwatywny język i świat pojęć. Wychowano w takim duchu całe pokolenie. I pozamiatane!

Na rynku ukazała się właśnie ciekawa książka lewicowego publicysty Piotra Szumlewicza ("Bez Dogmatu", Superstacja, Lewica.pl, autor książek: o polskich ateistach i krytycznej oceny JPII), kiedyś także pracownika TVP. Nosi wymowny tytuł Wielkie pranie mózgów. Szumlewicz zna warszawski światek medialny od podszewki i jest w nim właśnie takim lewicowym "odmieńcem". Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie jak to się stało, że Polska stała się prawicową monokulturą. Jak to możliwe, że młodzież opowiedziała się za Korwin-Mikkem czy Kaczyńskim (ostatnio także – Kukizem), podczas gdy ich zachodni rówieśnicy bywają raczej lewicowcami i prawdziwymi buntownikami. Jak to się stało, że mamy tylu "młodych-starych" – nastoletnich konserwatystów, cynicznych miłośników wyścigu szczurów już niemal od kołyski. Kto nam tak umeblował głowy? W książce znajdziemy także trochę pikantnych historii. Autor obnaża niekompetencję dziennikarzy, wskazuje na układy i mechanizmy zależności w telewizyjnym molochu TVP. Pokazuje, jak prawicowa propaganda opanowała wszystko, włącznie ze scenariuszami popularnych seriali, które reprodukują i utrwalają klerykalne, konserwatywne wzorce oraz zakłamują obraz polskiej rzeczywistości. Autor obnaża także głupotę celebrytów i pokazuje, że od wielu polskich tzw. liberałów do poziomu Tadeusza Rydzyka jest bliżej, niż można byłoby przypuszczać...

Piotr Szumlewicz, Wielkie pranie mózgów. Rzecz o polskich mediach, Czarna Owca, Warszawa 2015

Recenzja ukazała się w tygodniku „Fakty i mity”.

Adam Cioch