Czy lewica jest w stanie uczyć się na własnych błędach? Niestety kampania prezydencka Roberta Biedronia pokazała, że przypomina złotą rybkę. Kręci...
Ja do Unii Pracy wstąpiłem ze względu na wielkie nazwiska - Karola Modzelewskiego, Aleksandra Małachowskiego, Marka Pola…
Waldemar Witkowski...
Jeżeli siła polityczna, kiedyś była utożsamiana z równością społeczną, chce znów liczyć się w grze, musi znaleźć odpowiedź na podstawowe problemy...
Małgorzata Kąkiel: Rabarbar, Taplary, Polska
Michał Konarski: 10 lewicowych filmów na czas izolacji
Evelyne Pieiller: Tako rzecze Harari
Jarosław Pietrzak: Filmowcy, PRL i neoliberalizm
Sławomir Czapnik: Miłość w cieniu kapitalizmu
Agnieszka Mrozik: Kobiety, socjalizm i seks
Łukasz Moll: Nowoczesność - trzeci punkt widzenia
Szef grupy śledczej, tzw. Palmegruppen, Krister Petersson na specjalnej konferencji prasowej oznajmił, że osobą podejrzaną o zabójstwo premiera jest Stig Engström, grafik, pracujący nieopodal miejsca zbrodni.
Podejrzany już od 20 lat nie żyje, więc nie da się już postawić go przed sądem. W ten sposób zakończyło się najdłuższe w historii Szwecji śledztwo.
Olof Palme od 1969 r. stał na czele Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Premierem był wówczas już po raz drugi. Najpierw w latach 1969-1976, a potem ponownie od 1982 r.
Szef szwedzkiego rządu w chwili śmierci miał 59 lat. Został zastrzelony na ulicy w centrum Sztokholmu nocą 28 lutego 1986 r., gdy bez ochrony wracał ze swoją żoną Lisbet z kina. Dwukrotnie strzelono mu z bliskiej odległości w plecy.
fot. Wikimedia Commons
