Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Założony w 2022 r. przez Yolandę Diaz radykalnie lewicowy blok Sumar zdobył jedynie 4,6 proc. głosów, co przełoży się na zaledwie trzy mandaty do Parlamentu Europejskiego.
Współrządząca Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) premiera Pedro Sancheza też nie ma powodów do zadowolenia. Z zdobyła 30,2% głosów, przegrywając z centroprawicową Partią Ludową i tracąc jeden mandat do PE). Jednak porażka radykalnej lewicy jest bardziej dotkliwa. Dlatego Diaz postanowiła zrezygnować z kierowania blokiem, Jednak pozostanie w koalicyjnym rządzie jako druga wicepremier oraz minister pracy i gospodarki społecznej.
Gdyby wybory do PE były wyborami do parlamentu Hiszpanii, lewica straciłaby władzę. Tę dała PSOE właśnie koalicja z blokiem Sumar, ale teraz więcej poparcia miały dwie partie prawicowe – umiarkowana PP i skrajna Vox.
W ocenie hiszpańskich mediów rozczarowujące dla lewicy wyniki wyborów europejskich mogą doprowadzić do kryzysu rządowego.
fot. Wikimedia Commons
