Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Ciągle trwają spory na temat liczby jej uczestników. Według policji ma ich być tylko 50 tysięcy. Zdaniem organizatorów dwa razy tyle. Komuniści mówią nawet o dwustu tysiącach.
Pochód, który ruszył o 14.30, otwierały kobiety z dziećmi. Trasa długości sześciu i pół kilometra omijała śródmieście oraz samą bazę, której ochronę znacznie wzmocniono. Porządku pilnowało półtora tysiąca policjantów i dwukrotnie więcej ochotników oddelegowanych przez związki zawodowe. Nad głowami manifestantów pojawił się na moment transparent wyrażający solidarność z zatrzymanymi niedawno członkami organizacji terrorystycznej, uznanej za kontynuację Czerwonych Brygad. Organizatorzy obawiali się tego i zapowiedzieli, że tego rodzaju ekscesy zostaną karane usunięciem z pochodu.
Manifestację zakończył wiec na Polu Marsowym, podczas którego głos zabrał m.in. znany dramaturg, laureat literackiej nagrody Nobla w 1997 roku, Dario Fo.
