Chorujący potrzebują wspólnoty, nie rynku. Ale rynek nie odda tak intratnego biznesu bez oporu. To gigantyczny przemysł, który nie będzie na...
Jak nie przegrać wyzwolenia?
Gdzie tkwi tajemnica nieustannej popularności myśli Frantza Fanona? Ten pochodzący z Martyniki działacz algierskiego...
Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Ostatnie wybory parlamentarne z 21 października 2007 roku przyniosły dwie ważne zmiany: pierwszy tak wyraźny triumf liberałów oraz odwrócenie tendencji do bierności wyborczej u większości społeczeństwa. Dodatkowo, znaczący jest także kolejny słaby wynik partii i kandydatów związanych ze środowiskiem radykalnej lewicy - Polskiej Partii Pracy oraz startującego z listy wyborczej Samoobrony Piotra Ikonowicza - czytamy w stanowisku.
Według działaczy CK-LA tak znaczny sukces PO w kraju, który mocno odczuł skutki neoliberalnych reform jest efektem spłycenia pojmowania polityki. Upodobniła się ona, zdaniem organizacji, do marketingu, a wybory do plebiscytu. Jako przykład oderwania procesu głosowania od poglądów prezentowanych przez poszczególne ugrupowania działacze CK-LA podają fakt, że społeczeństwo nastawione negatywnie do udziału Polski w wojnie w Iraku poparło partie które konsekwentnie robiły wszystko aby wciągnąć polskie wojska w jedną z najbardziej zbrodniczych agresji i okupacji XXI wieku.
Oceniając próby dostania się do parlamentu przez ugrupowania antykapitalistyczne działacze CK-LA napisali że tego typu strategia przeczy naszym podstawowym zasadom - takim jak sprzeciw wobec kultu autorytetów (na którym opierała się kampania Ikonowicza) czy krytyka polityki rozumianej jako marketing i "gra wizerunków" - a zaangażowanie wyborcze może powodować, że pod tym względem "antykapitaliści" upodobnią się w dużym stopniu do establishmentu z którym deklarują walkę.
Obrana przez nas strategia bojkotu jako jedynej odpowiedzi na toczącą się debatę polityczną również nie okazała się aż tak skuteczna - czytamy w oswiadczeniu.
Realnie, absencja wyborcza bardzo często jest objawem bierności i braku zainteresowania sprawami publicznymi, a nie świadomym aktem buntu - dodaje CK-LA.
Zdaniem jego działaczy anarchistom chodzi o zupełnie co innego - bojkot ma być realnym, uświadomionym aktem odrzucenia istniejącego porządku oraz powinien być związany co najmniej z dwoma dążeniami: do zmiany istniejącego systemu podejmowania decyzji oraz zwiększenia zaangażowania politycznego w innych formach.
CK-LA proponuje ideowej lewicy aby skupiła sie teraz na krytyce neoliberalnych rozwiązań gospodarczych oraz wypracowywaniem alterantyw dla nich. Chce także aby ruch lewicowy podjął otwartą krytyke obecnych mechanizmów politycznych, przekładającą się na konkretne działania.
Wzywa także do połączenia sił w konkretnych działaniach społecznych przy zachowaniu ideowej i organizacyjnej odrebności różnych środowisk.
Całość oświadczenia można przeczytać tutaj.
Michał Warecki
