Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Słuchając wypowiedzi polskich polityków, można odnieść wrażenie, że zielona transformacja będzie sprawiedliwa tylko wtedy, gdy będzie powolna....
Oboje współprzewodniczący partii Die Linke − Janine Wissler i Martin Schirdewan − opublikowali...
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Mariusz Urbanek: Wszechstronnie niewygodny Różewicz
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
Bartek to inicjator strajku pocztowców w listopadzie 2006 roku. Był jednym z trzech listonoszy prowadzących w lutym bieżącego roku protest głodowy. Brał czynny udział w czerwcowym strajku organizowanym przez "Solidarność". Od dawna walczy z upokarzającymi warunkami pracy pocztowców, samemu będąc listonoszem.
O co walczą pocztowcy z Inicjatywy Pracowniczej i za co zwolnili Kantorczyka
Komisja Zakładowa Inicjatywy Pracowniczej od 31 stycznia pozostaje z Pocztą Polską w sporze zbiorowym. Przyczyną wejścia w spór zbiorowy było między innymi niewywiązanie się dyrekcji z porozumienia postrajkowego z 13 grudnia 2006 r. Dyrekcja Generalna zadeklarowała w nim m. in., że zobowiąże swoich pełnomocników do bezwzględnego przestrzegania norm czasu pracy, zadba o rezerwę kadrowo-urlopową, jak też poprawi bhp, w tym także bezpieczeństwo listonoszy przenoszących gotówkę. Dyrekcja zerwała negocjacje ze związkowcami, na co trzej listonosze, w tym również Bartek Kantorczyk, odpowiedzieli głodówką. Mimo nieprzyjmowania posiłków nie zaprzestali roznoszenia przesyłek pocztowych. Dyrekcja nie zareagowała na tę formę protestu, a warunki bhp, w tym przede wszystkim bezpieczeństwo listonoszy uległy dalszemu pogorszeniu – kolejny raz podniesiono limity jednorazowo przenoszonych przez listonoszy kwot pieniężnych. 12 czerwca Bartek Kantorczyk odmówił przenoszenia przekazów pieniężnych. Chciał w ten sposób zaprotestować przeciwko zupełnej znieczulicy kierownictwa na zagrożenie, jakiemu poddani są pocztowcy wskutek nieodpowiedzialnej polityki firmy.
30 czerwca br. przebywającemu od 10 dni na urlopie związkowcowi doręczono zwolnienie z pracy bez wypowiedzenia w trybie art. 52 Kodeksu Pracy – czyli zwolniono go dyscyplinarnie. W uzasadnieniu jako przyczynę zwolnienia podano dwukrotne niezastosowanie się do polecenia służbowego Naczelnika Urzędu Pocztowego Gdańsk 18 oraz Dyrektora Centrum Poczty Oddział Rejonowy w Gdańsku, dotyczącego pobrania gotówki i wypłat przekazów pieniężnych. Owa dwukrotna niesubordynacja miała mieć miejsce 13 i 16 czerwca, czyli zaraz po tym jak listonosz poinformował przełożonych o swoim zamiarze.
Bartek Kantorczyk zdecydował się nie nosić gotówki dopiero po tym jak zapytane przez niego w drodze korespondencyjnej służby bhp oraz Dyrekcja Generalna nie potrafiły dowieść legalności podnoszenia limitów. Dyrekcja Generalna powoływała się na rozporządzenie MSWiA z 14.10.1998, co jednak zdementowało ministerstwo i Komenda Główna Policji, stwierdzając w odpowiedzi na przedłożone pismo, że "rozporządzenie MSWiA z 14.10.1998 nie dotyczy kwot przekazów przenoszonych przez listonoszy", lecz "określa zasady i warunki transportu wartości pieniężnych przez pracowników ochrony w myśl ustawy z dnia 22.08.97 roku o ochronie osób i mienia". Ochronie bez wątpienia przysługują o wiele lepsze środki obrony niż listonoszom. W większości listonosze gdańskiego oddziału poczty wyposażeni byli w gaz pieprzowy, na którym widniało wyraźne zastrzeżenie "Ten gaz pieprzowy jest tylko przeciw psom. Nie stosować przeciw ludziom!", oraz zazwyczaj od dawna niesprawny sygnalizator dźwiękowy. W opinii wielu pracowników środki te są zupełnie niewystarczające. Znamienny jest tu fakt, że część listonoszy Poczty Polskiej jest znacznie lepiej chroniona i posiada na stanie paralizator! Tak więc poczta nie tylko nie wywiązuje się z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa swoim pracownikom, lecz również dyskryminuje pod tym względem dużą część swojej załogi.
Poczta złamała przepisy 3 ustaw
Zwalniając Bartka Kantorczyka dyrekcja poczty złamała w sumie przepisy 3 ustaw. Bartek był wyznaczony do prowadzenia rozmów z zarządem, i to działanie pracodawcy uniemożliwiło stronie związkowej dalsze zgodne z ustawą prowadzenie sporu zbiorowego, co narusza art. 26 § 1 Ustawy o Rozwiązywaniu Sporów Zbiorowych. Ponadto Bartek Kantorczyk pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej i był wybrany w głosowaniu imiennym na członka zarządu, w związku z czym na mocy art. 32 § 1 Ustawy O Związkach Zawodowych przysługiwała mu specjalna ochrona przed zwolnieniem. Poczta Polska złamała też art. 52 § 3 Kodeksu Pracy, rozwiązując stosunek pracy bez wypowiedzenia i nie konsultując tego z reprezentującą związkowca organizacja zakładową. Zwolniony związkowiec pozwał pocztę do Sądu Pracy w Gdańsku. Domaga się przywrócenia do pracy, zapłaty utraconej części wynagrodzenia, oraz odszkodowania za niezgodne z prawem zwolnienie.
Piotr Krzyżaniak
Tekst ukazał się na stronie Internacjonalista (www.internacjonalista.pl).
