Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Zdaniem Rosatiego, taki niesformalizowany ruch centrolewicowy powinien opierać się na dwóch filarach: Socjaldemokracji Polskiej oraz Partii Demokratycznej. Polityk stwierdził, iż niewielkie są sznase na współpracę z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, gdyż ten radykalizuje się w swoich poglądach, a radykalne partie tracą poparcie w całej Europie.
Tymczasem sekretarz generalny Socjaldemokracji Polskiej - Wojciech Filemonowicz - dodał, że w przyszłorocznych wyborach najbardziej prawdopodobnym wariantem są dwie lewicowe listy: szeroka centrolewicowa i - osobna - lista SLD. Filemonowicz, podobnie jak Rosati, widzi możliwość współpracy z ludźmi Sojuszu, a nie z SLD jako partią.
Grzegorz Konat
