Nieudana próba przeniesienia krzyża spod Pałacu Prezydenckiego

[2010-08-03 20:22:21]

Zwycięstwo fanatyzmu w walce o krzyż jest nie tylko zwycięstwem wąskiej grupy nad całym państwem, które okazało swoją słabość. Jest to także triumf samego dyskursu katolickiego.

Już w czasie trwania zadymy widać było, że próbuje się przeciwstawić ekstremie rydzykowskiej racjonalnych katolików (Tomasz Terlikowski versus Szymon Hołownia). Na hasła sekularyzacji kraju w polskiej narracji nie ma miejsca.

I tu widoczny jest post-polityczny status debaty, której matryca to ideologia katolicka, a różnice są tylko w sferze estetyki.

W tym sporze ostatecznie wygra mniej lub bardziej radykalna wersja katolicyzmu, a przegrają zwolennicy świeckiego państwa, których postulaty o zdjęcie krzyży w instytucjach publicznych będzie zawsze kojarzony z chęcią rozpoczęcia nowej burdy i niszczenia zgody narodowej.

Krzyż pod pałacem prezydenckim staje się symbolicznym przypieczętowaniem prawa Kościoła katolickiego do egzekwowaniem granic polskiej debaty publicznej.

Bartosz Ślosarski

Oglądając żenujące sceny rozgrywające się wczoraj w Warszawie nie mogę pozbyć się wrażenia, że jest to kolejna odsłona kierowania debaty publicznej na "bezpieczne" dla elit tory. Przy pomocy pseudoreligijnych fanatyków, zawsze chętnych do pełnienia takiego zadania w imię pokazania się w mediach, odwraca się uwagę od planowanych cięć socjalnych, podwyżek VAT i innych spraw mogących mocno uderzyć po kieszeni większość społeczeństwa.

Zastanawia mnie również czy przeciwko ludziom demonstrującym z równą determinacją w sprawach ekonomicznych policja i straż miejska byłyby równie powściągliwe. Wydaje mi się że nie. Trwanie nierozwiązanego sporu o krzyż jest po prostu na rękę oby stronom, inaczej policja zakończyłaby w sumie nie tak znowu liczny protest w bardzo zdecydowany sposób.

Piotr Ciszewski

3 sierpnia doszło do przepychanek przed Pałacem Prezydenckim między tzw. obrońcami krzyża a funkcjonariuszami Straży Miejskiej.

Akcja tzw. obrońców krzyża spowodowana była próbą realizacji porozumienia zawartego przez Kancelarię Prezydenta RP, organizacje harcerskie oraz kurię warszawską. W porozumieniu postanowiono, że krzyż będzie przeniesiony w procesji do kościoła św. Anny.

Zgromadzeni przed Pałacem Prezydenckim żądali, aby został on jeszcze przez rok, ponieważ wedle tradycji tyle trwa żałoba. Postulowali, żeby w tym miejscu zbudować pomnik, upamiętniający ofiary katastrofy pod Smoleńskiem.

Kiedy tłum zaczął napierać na barierki, służby porządkowe użyły gazu łzawiącego. W trakcie przepychanek skandowano m.in. "Precz z komuną!", "Niech żyje Jarek!" i "Nie oddamy krzyża!".

Po godzinie 13.00 duchowni - którzy wraz z harcerstwem przyszli, żeby odprawić mszę, a następnie zabrać krzyż do warszawskiego kościoła - zostali obrzuceni obelgami przez tzw. obrońców krzyża i określeni mianem zdrajców. Grupka, która znajdowała się przy krzyżu już od nocy, swoim ciałem broniła dostępu do niego.

Ostatecznie postanowiono, że krzyż tymczasowo zostanie tam, gdzie stoi od czasu żałoby. Po południu wydano wspólne oświadczenie kancelarii, kurii i harcerzy, w którym tłumaczą, że zrobili to w poczuciu odpowiedzialności za zgromadzonych oraz przez szacunek dla tego ważnego dla nas wszystkich symbolu.

Drewniany krzyż został ustawiony 15 kwietnia przez harcerzy ze Związku Harcerstwa Polskiego i Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.

Piotr Ciszewski

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Nieudana próba przeniesienia krzyża spod Pałacu Prezydenckiego

lewica.pl w telefonie

23 listopada: