Adolfo Sánchez Vázquez o moralności i polityce
Jak się powiada Adolfo Sánchez Vázquez, hiszpański filozof zesłany po wojnie domowej do Meksyku,...
Słuchając wypowiedzi polskich polityków, można odnieść wrażenie, że zielona transformacja będzie sprawiedliwa tylko wtedy, gdy będzie powolna....
Oboje współprzewodniczący partii Die Linke − Janine Wissler i Martin Schirdewan − opublikowali...
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Mariusz Urbanek: Wszechstronnie niewygodny Różewicz
B. Gajdzik, A. Janociński, A. Magiera: Jak się zakłada związek w instytucji kultury?
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Galopujący Major: "1670" - serial, który może odmienić polską telewizję
Jarosław Pietrzak: Napoleon, któremu o nic nie chodziło
W miejscowości Tadżur zniszczony został służący dla celów cywilnych reaktor atomowy. Zbombardowano największy w Libii Instytut Kardiochirurgii, gdzie leczono dzieci. Załamał się dach, ściany nośne, odłamki pocisków oraz drzwi i okien trafiły w ciała naszych małych nieszczęsnych pacjentów, ich matki zginęły razem z nimi - piszą rosyjscy lekarze.
Atak był tak niespodziewany, że nie zdążono ewakuować szpitala. Ludzie umierali tu na ulicach i to w takiej ilości, jakiej nie pamiętamy od początku walk. Wy w Europie nazywacie to "ochroną ludności cywilnej" - relacjonują autorzy listu.
Lekarze określają ataki na Libię mianem ludobójstwa i zbrodnią przeciwko ludzkości. Jednocześnie chwalą libijski system zabezpieczenia socjalnego, dodając: Gdyby podobny system był w naszej ojczyźnie, to nigdy byśmy jej nie opuścili. Mówiąc wprost - nas by tu nie było.
Swój list rosyjscy lekarze kończą słowami: Nie zostawimy Libijczyków bez pomocy. Ale prosimy was, pomóżcie zatrzymać antyludową agresję. Ręce precz od Libii!
Bolesław K. Jaszczuk
