Egipt - O roli przemocy w rewolucji

Egipt: O roli przemocy w rewolucji

[2011-04-28 19:28:53]

Znany egipski publicysta i bloger Hossam el-Hamalawi przypomniał nagrania wideo ze scenami ze styczniowo-lutowego powstania rewolucyjnego, które doprowadziło do obalenia długoletniego dyktatora Egiptu Hosniego Mubaraka. Obalają one tezę, zgodnie z którą uczestnicy rewolucji egipskiej pozostawali niemal bezwarunkowo wierni zasadom non-violence. Uznaje on stwierdzenia o rewolucji egipskiej jako rewolucji pokojowej za jeden z największych mitów stworzonych przez media, oraz stwierdza: [Ta] rewolucja (jak każda inna rewolucja) wiązała się z przemocą ze strony sił bezpieczeństwa, która doprowadziła do śmierci co najmniej 846 protestujących.

Hamalawi, który sam był uczestnikiem powstania, przedstawia nagranie z 28 stycznia ("Piątku Gniewu") w Suezie, na którym widzimy jak rewolucjoniści w Suezie szturmują posterunki policji i konfiskują broń palną, po czym używają jej, broniąc się przed policją.

Czytamy następnie, że ludzie nie siedzieli potulnie i nie przyjmowali przemocy z uśmiechem i kwiatami. [...] Walczyliśmy z policją i zbirami Mubaraka, używając kamieni, koktajli Mołotowa, kijów, mieczy i noży. Wspomina, że podczas "Piątku Gniewu" niemal we wszystkich dzielnicach miast egipskich miał miejsce szturm uczestników rewolucji na posterunki policji. Hamalawi stwierdza również, że Egipcjanie dobrze rozumieją, jakie są rzeczywiste funkcje policji, gdyż w każdej rodzinie znajduje się ktoś, kto padł ofiarą tortur czy złego traktowania na komisariacie. Nie mówię przy tym nawet o fabrykach tortur Państwowej Policji Bezpieczeństwa. Mówię o "zwykłej policji".

Hamalawi wymienia kolejne przypadki przemocy rewolucyjnej w Egipcie, pisząc o symbolach władzy i korupcji, będących obiektem ataku zrewoltowanych mas, takich jak na przykład budynki należące do niedawno rozwiązanej i stanowiącej jeden z filarów dyktatury Partii Narodowo-Demokratycznej, które uczestnicy powstania spalili. Również siedziby policji bezpieczeństwa w Rafah, Arisz i innych miastach skutecznie szturmowano z użyciem RPG, granatów ręcznych i karabinów maszynowych. Wreszcie, w trakcie powstania dokonano takich aktów sabotażu jak wysadzenie linii przesyłowych, zapewniających dostawy gazu do Izraela i Jordanii (w ostatnich dniach gazociąg zaopatrujący Izrael stał się obiektem kolejnego takiego ataku).

Autor pisze następnie: Przemoc rewolucyjna nigdy nie działa na oślep i zdecydowanie odmawia potępienia jej aktów, o których wspomina. W każdej bez wyjątku rewolucji w historii ma miejsce pewien poziom przemocy. Jako pierwsze przemoc zawsze stosuje państwo, nie zaś lud. Ten pozostaje zmuszony chwycić za broń czy cokolwiek wpadnie mu w ręce, aby się bronić - stwierdza Hamalawi, po czym konkluduje: Niech wszyscy nasi męczennicy spoczną w pokoju. Ich krew nie pójdzie na marne. Rewolucja trwa...

Pełny materiał dostępny jest tutaj.

Paweł Michał Bartolik

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Dawid Kański: Komentarz do wyborów prezydenckich w USA

Xavier Woliński: Baśń o „sprawczości”

Aleksander Radomski: Goździki, które zasiały zmiany

Bartłomiej Zindulski: Lewicowa alternatywa Sahry Wagenknecht

Witold Sawicki: Walka z nowotworem, na osobistym przykładzie

Michał Peno: Praxis po hiszpańsku

Egipt: O roli przemocy w rewolucji

lewica.pl w telefonie

23 listopada: