Za naszą granicą zadbano o uczucia najbardziej prześladowanej grupy społecznej. Od przyszłego roku w Czechach zacznie obowiązywać nowe prawo, które...
Chorujący potrzebują wspólnoty, nie rynku. Ale rynek nie odda tak intratnego biznesu bez oporu. To gigantyczny przemysł, który nie będzie na...
Jak nie przegrać wyzwolenia?
Gdzie tkwi tajemnica nieustannej popularności myśli Frantza Fanona? Ten pochodzący z Martyniki działacz algierskiego...
Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Głównym tematem partyjnej kampanii wyborczej była kwestia ewentualnej koalicji z socjalistyczną Nową Partią Demokratyczną i kanadyjskimi Zielonymi przed najbliższymi wyborami parlamentarnymi. Jej zwolennicy zwracają uwagę, że partie te uzyskały łącznie w poprzednich wyborach zdecydowanie więcej głosów od zwycięskiej Partii Konserwatywnej. Większościowa ordynacja wyborcza zapewnia jednak przewagę jednolitej prawicy nad skłóconą centrolewicą.
Trudeau sprzeciwia organizowaniu wspólnych prawyborów przez liberałów i NDP, natomiast zdaniem Murray są one jedyną szansą na pokonanie konserwatystów, co z kolei umożliwiłoby przeforsowanie zmiany ordynacji wyborczej na bardziej proporcjonalną.
Młody i charyzmatyczny Trudeau jest dziś jednym z najpopularniejszych kanadyjskich polityków, jednak jego oponenci zarzucają mu brak politycznej wiedzy i mało określone poglądy oraz uważają, że karierę zawdzięcza on tylko swojemu nazwisku.
Partia Liberalna od czasów kolonialnych stanowiła jedną z dominujących sił na kanadyjskiej scenie politycznej. Chociaż początkowo opowiadała się za leseferyzmem, to w XX wieku, dzięki politykom takim jak Lester Pearson czy Pierre Trudeau, nabrała bardziej socjalnego oblicza.
W wyborach w 2011 Partia Liberalna uzyskała najgorszy wynik w historii (19 proc. głosów i 11 proc. mandatów w Izbie Gmin) i zajęła trzecie miejsce, za NDP. Jednakże ostatnie sondaże wskazują na odbudowę poparcia dla niegdysiejszej "naturalnej partii rządzącej" Kanady.
Fot. Wikimedia Commons
