No więc Razem teraz faktycznie jest już osobno. Połowa parlamentarzystek wyszła z partii. Oświadczenie w tej sprawie opublikowała Magdalena...
Na początku lat 60. Portugalia była ostatnim z wielkich kolonialnych imperiów, które opierało się falom dekolonizacji, a jej imperium obejmowało...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Tomasz S. Markiewka: Liczby już znamy, teraz przemówmy do wyobraźni
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Agnieszka Wiśniewska: Kos. Bohater z podręcznika, który został ziomkiem
Gabriel García Márquez znany był ze swej przyjaźni z kubańskim rewolucjonistą i przywódcą Fidelem Castro. Wcześniej, w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, pisarz sympatyzował z grupami rewolucjonistów działającymi w różnych krajach Ameryki Łacińskiej. Członkowie rządu kolumbijskiego zarzucali mu aktywne wspieranie grup partyzantów FARC i ELN, jednak nie znaleziono na to dowodów. Márquez wielokrotnie wypowiadał się krytycznie na temat polityki władz kolumbijskich, a kilkakrotnie uczestniczył jako mediator w rozmowach prowadzonych pomiędzy władzami Kolumbii i bojownikami.
O śmierci pisarza poinformowała prasa meksykańska. Wiadomość potwierdziły źródła bliskie rodzinie. 31 marca noblista trafił do szpitala z objawami odwodnienia i infekcją dróg moczowych i płuc.
Márquez od wielu lat mieszkał w Meksyku. W 1999 roku zdiagnozowano u niego nowotwór, który jednak udało się mu pokonać.
Dwa lata temu pojawiły się pogłoski, że pisarz cierpi na demencję starczą. Nigdy nie zostały one oficjalnie potwierdzone, jednak w ostatnich latach pisarz znacznie ograniczył swoją aktywność zawodową.
Fot. Wikimedia Commons
