Całkowicie nie rozumiejąc sytuacji, krytycy Izraela twierdzili, że bombardowanie Gazy nie zmierza do celu, jakim jest zniszczenie Hamasu, tylko...
Polska nigdy nie była tak bogata. Ale też nigdy ci na dole nie żyli o tyle gorzej od tych na górze. Kontrasty społeczne rodzą złość, a nawet...
Obecne ruchy „antysystemowe” wychodzą poza racjonalne podziały. Tym bardziej że zawarte są w nich istniejące od dawna na prawicy wizje...
Rosyjskie drony wtargnęły w polską przestrzeń powietrzną i zostały zestrzelone. Mogło być ich nawet kilkanaście. Jeden spadając uszkodził dom we wsi...
Dla prawicy problem z edukacją sprowadza się do tego, że wtłaczana uczniom porcja patriotyzmu wciąż jest za mała, by wychować tłum karnych...
Zadzwonił do mnie Palestyńczyk, któremu rasista zdemolował samochód i powybijał szyby w oknach. Sprawca był pijany i wykrzykiwał rasistowskie hasła....
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Karol Templin: O konflikcie ukraińskim w paradygmacie realizmu
Tomasz Miłkowski: Ściana
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Analizując sytuację w Grecji, wielu komentatorów zapomina o prawdziwych przyczynach kryzysu. Nie są nimi lenistwo Greków i skłonność do niepłacenia podatków, jak próbuje się wmówić opinii publicznej, ale pogoń za zyskiem oraz chciwość sytemu bankowego i agencji ratingowych.
Mało kto dostrzega niechlubną rolę, którą odegrały w tym procesie prywatne banki, głównie niemieckie i francuskie, korzystając np. z instrumentów pochodnych. To nie Grecy są odpowiedzialni za destabilizację sytuacji w strefie euro, ale bankierzy i kapitał spekulacyjny.
Jednak to Grecy ponoszą i będą ponosić przez kolejne lata dotkliwe konsekwencje błędów w polityce finansowej MFW i KE. Europejscy przywódcy powinni zrozumieć, że prywatni pożyczkodawcy zarobili w nieuczciwy sposób bajońskie kwoty, wiele przy tym nie ryzykując, i dlatego muszą ponieść koszty restrukturyzacji długu Grecji. Prywatne banki przez wiele lat chętnie pożyczały pieniądze greckim bankom na wysoki procent, kalkulując, że w przypadku krachu i tak odzyskają zainwestowane pieniądze od europejskich instytucji i podatników. Zarabiały przy tym na prowizjach i odsetkach od udzielonych kredytów, ale nie tylko. Dzięki zgodzie Unii do ich kasy trafiła także większość pieniędzy, które Unia przyznała Grecji na stabilizację sytuacji społecznej, czyli na pomoc najuboższym.
Teraz KE proponuje Grekom uspołecznienie kosztów kryzysu i prywatyzację zysków banków. Najwyższy czas, aby międzynarodowa społeczność udzieliła realnej pomocy obywatelom Grecji, a nie bankom i międzynarodowym korporacjom.
Polska już udzieliła pomocy w postaci gwarancji kredytowych, wpisując się w ten sposób w aktualną linię ratowania prywatnych banków, a nie wsparcia dla społeczeństwa greckiego.
Nie oznacza to jednak, że kryzys grecki ma charakter lokalny i dotyczy tylko strefy euro. Z całą pewnością ma on wymiar globalny.
Warszawa 07.07.2015
kierownictwo Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych
